[i]Mies met Harry of Peeuw en opa Eggink, lang voor Ton bij Gijs en Mies over de vloer kwam.
Voorlopig laat ik even Linde en haar geschiedenis voor wat het is en ga met een ander stuk van ons verleden verder.
Wat is het bijzonder om af en toe een reactie op de website te krijgen van, tot dan toe, voor mij onbekende personen. Dit keer door Ton Heekelaar die Gijs en Mies goed gekend heeft en bij toeval hun namen op mijn weblog tegenkwam. Dat leverde een leuke mail op en het contact is nog lang niet afgelopen[/i]:
Toen ik zat te pielen op internet en typte:"Imbosch Gijs en Mies", kwam ik een stuk proza tegen welke mij deed herinneren aan de dag van gisteren.
Ik ben namelijk in 1965 na mijn verplichte diensttijd bij Gijs en Mies gekomen als leerling/assistent jachtopzichter. Ik lag nog net niet bij hun in bed, doch maakte onwillekeurig deel uit van hun gezin.
Wanneer de vader van Mies, een broze oude man, een paar dagen kwam logeren op het Rozenbos, was zijn dagelijkse arbeid -vaste prik- heel secuur aardappels schillen.
Ook tot op hoge leeftijd reageerde opa Eggink regelmatig op de rede van de epiloog op tv tijdens diens dagsluiting.
In 1973 heb ik de jachtcombinatie, waar ook Gijs in dienst was, verlaten en ben in dienst getreden van Vereniging Natuurmonumenten. Tot mijn pensionering bij NM en overlijden van Gijs hebben wij intensief contact gehouden. Uit diens erfenis heb ik een doos met oude foto’s verkregen. De jongste zoon van Gijs en Mies genaamd: Peeuw heeft zijn naam vervangen door Nicolai. Zoon Harrie heeft een topfunctie bij de wereldvoedselvoorziening UNESCO.
Hierbij stuur ik een begin van een interview dat ik was aangevangen met Gijs van Velthuizen.
Helaas door zijn plotseling overlijden is van een vervolg uiteraard niets meer gekomen.
Desgewenst ben ik gaarne bereid het één en ander nader toe te lichten.
Gr. Ton.
p.s Het interview volgt.