Ik had een aantal jaren regelmatig contact met Agnes Lichtenberg van ’t Waarle bij ons in Linde, een buurmeisje van onze opoe Kornegoor. Die werd, zoals gebruikelijk bij ons in de buurt, tante Mientje genoemd. Agnes kon zo sprekend vertellen over haar. Ik zag opoe meteen gewoon weer voor me. Agnes en ik hielden jarenlang contact over en weer en zij stuurde mij na het overlijden van Mark dit mooie gedicht dat ze schreef na het overlijden van haar broer. Robin las het voor bij het afscheid van Mark en ik mocht het op de laatste pagina van mijn eerste boek ‘Uit het leven van een Achterhoekse in Drenthe’ plaatsen. Zo waar! Ook haar moeten we alweer een jaar missen.
Ander Licht
Er is een mens gestorven
die van me gehouden heeft
en toch is de zon weer opgegaan
zijn de bomen blijven staan
merk ik hoe een bloem haar geur geeft
voel ik alles om me heen wat lééft.
Er is een mens gestorven
die mij heel erg lief was
en toch voel ik de adem van de wind
zie ik hoe de zee het strand vindt
ruik ik het frisse gras
blijft de wereld op zijn as.
Er is een mens gestorven
en een deel van mij stierf mee
omdat niets ooit nog hetzelfde zijn zal
omdat het licht op alles anders zijn zal
aan de regen heb ik een stille beê:
neem mijn tranen en een laatste groet mee…
Agnes Lichtenberg