De ijspegels aan het rieten dak worden steeds langer, 1m 46 meet de langste.
Zo na Wim z’n verjaardag begint het leven weer van alledag. De nieuwjaarskaarten worden van de deurposten gehaald, de mooiste worden bewaard en rest gaat naar de Crea-groep van de kerk die ze weer gaat hergebruiken. Vanmorgen ben ik weer wezen aquajoggen. Wat was dat weer lekker en daarna gingen Susan en ik naar onze Kringloopwinkel Het Goed. Ze is net terug uit Schotland na een bezoekje aan haar moeder en we konden weer even bijpraten. Ik vond een voor mij onbekend boek van Charlotte Brontë.. Vilette in het engels. Het leek niet al te moeilijk en daar waag ik mij maar weer eens aan. Na ons rondje via kleding, boeken, stoelen en kinderhoek vlijen wij ons neer in de caféhoek bij chocomelk en cappuccino en een tosti. Wim komt er ook gezellig bij vanaf de Voedselbank, waar hij kratten in de auto’s hielp zetten voor de verschillende uitdeelpunten.
Even later komt Berend-Jan, een bekend figuur hier in Emmen en omstreken, ook binnen voor een kopje koffie. Berend-Jan woont in een auto op een aparte plek achter een hek vlakbij het centrum van Emmen. Iedereen kent hem want hij fietst bijna de hele dag in de omgeving. Hij noemt zichzelf een zwerver en wil dat zo lang mogelijk blijven.
Op 9 december was hij een van de gasten in Joris’ Showroom. Joris redde het om zelfs zijn bed te mogen uitproberen.
We maken een praatje want we zitten vlakbij hem. Hij vertelt dat hij niet veel contacten heeft, alleen met de daklozen die in hem een medecollega zien. En af en toe vraagt iemand of ze een foto van hem mogen maken. “Kiek dissen heb ik net ekregen”, zei hij en liet ons die foto even zien.
Thuis gekomen probeer ik het programma terug te vinden bij uitzending gemist.
Als je op de titel klikt kun je het programma nog eens bekijken. Alleen komt eerst De sokkenkoning en Lady Rose en daarna pas Berend-Jan.