Dit keer nog met z’n oude bril….en in z’n eigen huis.
Daar stonden de beide heren, Wim en Rick, te kokkerellen in de keuken. Tegenwoordig is het Rick die tijdens zijn bezoekjes aan ons gaat koken met een van ons. Meestal bespreken we wat we gaan eten en stuur ik hem het lijstje wat er gehaald moet worden bij de Boni. ‘Ik kan wel koken’, zegt Rick vaak, ‘maar ik kan het niet allemaal bij elkaar zoeken’. De organisatie van wat hij nodig heeft en waar hij het kan vinden, is lastig. Zijn begeleidster Sabine vond het ook een goed idee om dat eens met Rick te gaan doen. Afgelopen woensdag maakten ze samen hutspot met spekjes voor twee dagen.
Rick was weer goed op dreef. Hij keek eens naar Queeny die aan zijn voeten lag en sprak: ‘Die is sinds februari wees’. Inderdaad is toen moeder Tess overleden. Scott hadden we in 2007 al in moeten laten slapen. Hij heeft ook twee nieuwe brillen mèt mee kleurende glazen. De bril die hij nu op had , staat hem mooi. Ik ben ook wel met Wim bij Pearl geweest en kende daardoor een paar meisjes en ik vroeg Rick of het meisje hem mee had geholpen met het uitzoeken van de brillen. Hij schoot wat in de lach en zei: ’Dan moet die zich eerst laten ombouwen’. Het bleek een jongeman te zijn die hem had helpen uitzoeken. Nee, wij komen bijna nergens meer aan te pas. Alleen als er iets meegenomen moet worden dat met de auto mee moet, zoals laatst de nieuwe stofzuiger. Dan mogen wij mee.
Hij heeft volgens mij wel zin in de vakantie straks, maar als ik vertel dat ik de camping in Edinburgh al besproken heb en we de kaartjes voor de Tattoo al in huis hebben, zegt hij alleen maar: ‘Bij mij is het nog juli’. Daar kan ik het dan mee doen!