We hoeven ons niet te vervelen als Rick in de buurt is. hij praat ons de oren van de kop op dit moment. Natuurlijk veel over Mark, nog steeds en zo te horen zal dat nog wel even zo blijven. Hij heeft nu wel vakantie maar de verhalen over zijn collega’s gaan nog even door.
We zitten intussen met Rick op Camping De Boomgaard, onze vaste plek om er even uit te zijn. Jan en Ria zijn nu aan het Schoolpad om voor huis en menagerie. Voor ons een heel gerust gevoel.
Ik type nu op Mark z’n laptop en ik gebruikte gistermiddag zijn speciale ventilator om wat verkoeling te krijgen. Als je op een hendeltje drukt krijg je zelf een soort regentje in je gezicht. Het was me een partij warm toen we aankwamen. Terwijl ik me koelte zat toe te wuiven was Wim met Rick druk bezig met het opzetten van tentje en luifel en die hadden nergens last van. Wim vindt dat zweten heerlijk, heeft zo geen sauna nodig.
Intussen is het afgekoeld en begin ik weer te leven. Rick heeft goed geslapen maar het in en uit de tent komen is even een dingetje. Dat moet maar hier in de caravan. Hij heeft nog drie dagen extra medicijnen gekregen voor de wondroos en daarnaast is er de slijmbeursontsteking net onder die knie. Daar moet hij dus niet op steunen en dat is in zijn geval nog niet zo gemakkelijk als tentkampeerder. Verder zit hij verplicht met het beentje omhoog.
Onze aanvankelijke plannen om door te gaan naar Duitsland zetten we maar op een laag pitje. Hier is nog genoeg te doen met zoveel familie in de buurt.
