Hun eigen boomhut.
‘Ooohh, daar kun je mooi een hut maken’, zei Daan toen hij gisteren weer naar huis ging. Daan kwam even langs en zat gezellig bij ons. Toen hij uitgepraat en ook uitgespeeld was met Storm en Queeny ontdekte hij op weg naar het hek tussen de struiken van een afscheiding dit knusse kinderspeelplekje. Dat ik die plek zelf nooit gezien had. Tussen de struiken van een afscheiding was een prachtige open plek. Met een paar oude gordijnen was er een aardige speelhut van te maken zoals ik het met Diny vroeger deed tussen de bessenstruiken op de Boomgaard. Maar ja… zo speels ben ik niet meer.
Daan is van de buurjongens degene met de meeste fantasie. Hij voert in zijn eentje hele gevechten met een denkbare tegenstander en twee speelzwaarden of gewoon een paar stokken. Toen ze iets voor mijn verjaardag wilden kiezen, had hij een pak chocoladevla en een bus slagroom bedacht. Hij heeft wel inlevingsvermogen Ha!
Tim had juist allemaal lieve zinnetjes bedacht op zijn mooie gesealde tekening, maar Daan scheurde en tekende Storm, een mol en maakte zelfs een vliegende vleermuis. Je moet er maar op komen. Zelf is hij van de katten en de muisjes. Vader Alle gaat daar niet in mee, maar voorkeuren kun je niet dwingen. Af en toe sneuvelt er een poes, zo naar, maar nu zijn er weer twee kleintjes. Dat maakt het weer goed. Zo leven we nog steeds mee in de fantasie van de kinderen. Na onze eigen jongens, later Robin en Eva, is dit nu de volgende lichting met prachtige fantasieën. Dank je wel jongens.!