Het valt nog niet mee om een tent in en uit te komen zonder je pijnlijke knie te belasten. Rick heeft daar een heel systeem voor bedacht, net als voor het aan en uitkleden. Het scheelt dat we ons overdag wel vermaken. We rijden de ons zo bekende omgeving eens rond, doen de nodige boodschappen en pakken een ijsje onderweg.
Vanmorgen heeft Rick zich toch officieel ziek gemeld, want tot nu toe had hij al ziek zijnde toch vakantie.
Maar al zit hij hier bij ons onder de luifel, hij kan geen kant op. Het in de tent kruipen is al een hele onderneming. Gisteren hebben we een extra mooie stoel gekocht met een krukje ervoor en dat kan hij mooi uitproberen. Als een koning zit hij om zich heen te kijken.
Gistermiddag na de boodschappen keken we even aan de Molendijk. Diny was gevlogen, Wereldwinkel, maar Ben was thuis en we hadden een gezellig uurtje. Ik kreeg het boek mee met verhalen over het Landgoed Hackfort, erg leuk en afwisselend geschreven. Wat een verschillende ervaringen hebben mensen om de hoofdpersoon heen. De Baron was geliefd èn ook gevreesd. De oudere generatie keek erg tegen hem op, de jongere gelukkig al minder. Met hem en zijn zussen kwam een eind aan een soort feodale overheersing die lang stand heeft gehouden.
