Weblog1

He le maal leeg:eek:

:(Het nest is nu helemaal leeeeeg!
Wim maait het gras. Tessa en Scott rennen weer eensgezind buiten.
En ik…..
Zonet is Sam ook opgehaald. Wat was het geweldig om weer van die blije gezichten te zien. Heel veel geluk met Sam! Jullie hebben een fijn speelkameraadje Tim en Isa.
Gisteren gingen Kenai en Spikey al met hun nieuwe baasjes mee.
Knuffelbeer Kenai ging mee naar Gieten, gelukkig niet zo ver weg. Ik weet zeker dat jullie er een geweldige hond aan krijgen, Annique en Jarno.
En dan onze Spike. Jullie hebben er heel wat voor over gehad in dat slechte weer. Volgens mij was dat afzien. En aan jullie mail te lezen hoeven jullie je voorlopig ook niet te vervelen met ons aller Spike,want die is echt heel speels.Veel geluk Laura, Kevin en Sem met jullie nieuwe speelkameraadje.
Ik neem nog maar een kop koffie en bedenk dat we heel bijzondere weken achter de rug hebben, niet alleen met die geweldige pups, maar ook met al die nieuwe contacten die dat met zich mee brengt en die vast wel zullen blijven.
Dank je wel allemaal!;)

"Wanneer gaat die klimmerd eigenlijk weg?", vroeg Wim vanmorgen.
Het begon net rustig te worden. Ons leventje werd weer normaal. Drie pups is goed te overzien……dachten we.Tot gisteravond Sam vóór de buitenren met glinsteroogjes op ons lag te wachten. "Heb jij Sam er uitgehaald?". "Nee, jij?". "Dat moet, die komt er nooit alleen uit, als het Kenai nou was!"
Ik zet Sam weer bij de anderen in de ren. En ik heb me nog niet omgedraaid of ik zie het voor m’n ogen gebeuren. Sam zet haar teentjes zo op het dubbeltjesgaas en klimt naar boven, blijft even met haar buik op het betongaas hangen, wiebelt wat en floep daar lag ze al in het gras buiten de ren.
Nou , morgen dus! Dan gaat onze Sam naar Losser. Dat rustige hondje is dus wel een slim hondje. Daar kunnen jullie nog veel plezier aan beleven!

foto: achter het gaas van de buitenren
rechts Queeny en Alfa
links Spikey en achteraan Toska

En toen waren er nog drie! Ineens kwam gisteren een telefoontje. Jennifer heeft al een bench gekocht. Kun je Queeny komen brengen als je toch Robin naar huis brengt? Robin was langer gebleven op de woensdagmiddag en na het grasmaaien ging hij met Wim naar buurman Jans om te helpen bij het hooien. Hij zit dan bij Wim op de tractor en houdt in de gaten of de balen goed op een rij liggen voor de opraapwagen en waarschuwt Jans als er wat mis is en helpt ze rechtleggen . Hij vindt het prachtig. Zo rijden we dan met Robin èn Queeny eerst naar Robins huis . Queeny werd gelijk door Shiva, de Friese Stabij, gevloerd en ging mooi op haar rug liggen. Shiva raakte wat opgewonden en we gingen maar gauw verder naar haar nieuwe thuis. Nou een bench, ook geschikt voor een Berner Senner zo groot, stond al klaar. Daar heeft ze voorlopig alle ruimte. Queeny was bij Eva al snel op haar gemak. Ze werd flink geprezen toen ze haar plasje buiten had gedaan.
Vandaag werd Meike, alias Columbus, opgehaald. Een heel tevreden vrolijke pup is dat geworden. Die mag over een tijdje Shadow helpen bij het ophalen van de koeien in de buurt van Beilen. Ik denk dat ze daar heel geschikt voor is. ‘Ik denk toch dat we haar Nora noemen". Ook mooi!
Ook hier werden we uitgenodigd om eens te komen kijken. Dat zullen we over een tijdje graag doen!
En nu……. zijn er dus nog maar drie.

Mmmm ,die Beiler hakhoutjes smaken heerlijk!

Alfa is gisteren met jullie meegegaan, maar een Romeo hadden we niet, maar toen ik later ging opruimen lag er wel een Alfa Romeo op tafel! We zullen er goed op passen, Enzo( of Nardi).

Nog even met z’n allen in de ren. Straks zijn er in elk geval 2 minder!

Voor de laatste keer hingen ze met z’n zevenen aan moeders tepels vanmorgen om half 7. De rest van de dag houdt Tess het voor gezien. De barricades van het terras naar de rest van ons erf zijn nu waterdicht. Zelfs Spikey kan geen gaatje meer vinden. We hebben geluk met het prachtige weer, want nu kunnen ze om 9 uur na de brinta al naar de buitenren. Daar spelen ze zich moe en even later is alles weer in diepe rust. Sam was ons wel even te glad af. Zit je rustig aan te kijken als je haar roept, maar duikt dan onder de caravan. Zeker van Toska en Spikey afgekeken.
Maar nu is het half 6. Alfa is al opgehaald. Zo vanaf het vliegveld in één streep door naar Emmen en Alfa werd met open armen ontvangen door een bruingebrande familie.
Het doet zo goed dat jullie zo blij met haar zijn! Heel veel geluk!
Ik zie haar over een poosje al met je mee lopen, Alma!
Tegelijk kwam ook de familie uit Uithuizen voor Toska. Nienke was niet weg te slaan bij de pups en liep gelijk met Toska te slepen. Die slaapt vast goed onderweg. Vorig jaar kwamen ze voor Britt. Het was of de tijd had stil gestaan. Toch was het een veelbewogen jaar. En het was goed om elkaar weer eens te zien!
Maar we komen zeker die kant een keer op met de caravan.
Noord- Groningen hebben we nu ontdekt.
Ja,…… en nu zit ik dan een beetje bij te komen en inderdaad….
Nu zijn er nog maar 5.

foto: nu nog 7

Het is bijna zover. Morgen gaan Alfa en Tosca naar hun nieuwe thuis. Hier zijn we aan het afbouwen. Vandaag zijn ze weer ontwormd, hoewel ik geen wormen gezien heb.
Maar dat kun je misschien niet altijd zien.
Tessa geeft ze ’s morgens om half 7 nog hun ontbijtje, maar de rest van de dag houdt ze de pups van zich af. Ze gaat gewoon plat op haar buik liggen en speelt met ze en laat duidelijk merken dat ze van dat gelebber niet meer gediend is.Wat regelt de natuur dat toch mooi.
De pups die nu even vrij mogen lopen zitten al achter de kippen aan en Alfa is al net zo gek op stokken als Scott. Zonet had ze een stuk hout gevonden en bracht dat al mee.
Je kunt ze nu geen moment meer uit het oog verliezen.
Gisteren kwam er nog een telefoontje van Majorca van de nieuwe baasjes van Alfa.
Wim riep nog: "Je kunt ze beter even terugbellen". Het schijnt nogal duur te zijn als je mobiel vanuit het buitenland belt. We wachten maar af. Het was maar een kort gesprekje en ze wilden zo graag horen dat alles met Alfa in orde is.
Vanmorgen stond ze anders wel samen met Kenai ons op te wachten onder aan de trap. Een fraai stel. Spikey en Toska duiken graag onder de caravan als je ze weer in de ren wilt doen. Die twee weten ook al hoe ze langs de barricades kunnen glippen vanaf het terras.
Gisteren is er weer uitgebreid geknuffeld met allemaal. Gera, ons nichtje uit Canada was er met aanhang. Sam was ook erg in trek. Die lag wel een uur rustig bij Gera in de nek en sliep daar gewoon in. En dat voor een bordercollie.!!

Ja hoor, het is zover.Tosca en Queeny zijn er vandoor. Ik zie ze achter de struiken racen, kijken wie het snelste is. En maken er ook nog een soort brulgeluid bij. Ze horen of zien me niet. Ze hebben een sluipweggetje ontdekt naar het land van de boer. Ik wring me door de struiken, maar dan zijn ze allang een eind verderop. Ik geef het maar op. Tessa helpt straks wel weer.
Vanmorgen stond Kenai me onderaan de trap op te wachten. Zo van : kijk mij eens en hij had echt een blik van trots in zijn ogen. Ik had al zo’n idee dat die dat nog wel een keer zou redden. Soms nam hij al een aanloopje wanneer je hem uit het nest wou tillen.
Hij is ook het grootst van allemaal.
Toch goed dat we Scott ’s nachts achter het schot hebben. Scott vindt dat geloof ik een gerust gevoel dat geen pup hem kan lastig vallen.
Nu zitten ze weer in de buitenren, moe van het spelen. En ze bouwen al slapend weer energie op voor straks. Dan begint het festijn weer van voren af aan. Spikey kreeg een mailtje van z’n nieuwe baasje Laura. Hij was zeer vereerd en kan niet wachten tot hij gehaald wordt. En…Kevin …groetjes van Scott, die heeft de bal al weer klaar liggen. Dag allemaal!

Nog even een impressie!
Links Meike, dan Spikey met daarachter Toska en rechts Queeny!