Hetty Site

Weblog1

De rust keert langzaam weer.

En toen waren er nog drie! Ineens kwam gisteren een telefoontje. Jennifer heeft al een bench gekocht. Kun je Queeny komen brengen als je toch Robin naar huis brengt? Robin was langer gebleven op de woensdagmiddag en na het grasmaaien ging hij met Wim naar buurman Jans om te helpen bij het hooien. Hij zit dan bij Wim op de tractor en houdt in de gaten of de balen goed op een rij liggen voor de opraapwagen en waarschuwt Jans als er wat mis is en helpt ze rechtleggen . Hij vindt het prachtig. Zo rijden we dan met Robin èn Queeny eerst naar Robins huis . Queeny werd gelijk door Shiva, de Friese Stabij, gevloerd en ging mooi op haar rug liggen. Shiva raakte wat opgewonden en we gingen maar gauw verder naar haar nieuwe thuis. Nou een bench, ook geschikt voor een Berner Senner zo groot, stond al klaar. Daar heeft ze voorlopig alle ruimte. Queeny was bij Eva al snel op haar gemak. Ze werd flink geprezen toen ze haar plasje buiten had gedaan.
Vandaag werd Meike, alias Columbus, opgehaald. Een heel tevreden vrolijke pup is dat geworden. Die mag over een tijdje Shadow helpen bij het ophalen van de koeien in de buurt van Beilen. Ik denk dat ze daar heel geschikt voor is. ‘Ik denk toch dat we haar Nora noemen". Ook mooi!
Ook hier werden we uitgenodigd om eens te komen kijken. Dat zullen we over een tijdje graag doen!
En nu……. zijn er dus nog maar drie.

Mmmm ,die Beiler hakhoutjes smaken heerlijk!

De rust keert langzaam weer. Meer lezen »

Toen waren er nog vijf

Voor de laatste keer hingen ze met z’n zevenen aan moeders tepels vanmorgen om half 7. De rest van de dag houdt Tess het voor gezien. De barricades van het terras naar de rest van ons erf zijn nu waterdicht. Zelfs Spikey kan geen gaatje meer vinden. We hebben geluk met het prachtige weer, want nu kunnen ze om 9 uur na de brinta al naar de buitenren. Daar spelen ze zich moe en even later is alles weer in diepe rust. Sam was ons wel even te glad af. Zit je rustig aan te kijken als je haar roept, maar duikt dan onder de caravan. Zeker van Toska en Spikey afgekeken.
Maar nu is het half 6. Alfa is al opgehaald. Zo vanaf het vliegveld in één streep door naar Emmen en Alfa werd met open armen ontvangen door een bruingebrande familie.
Het doet zo goed dat jullie zo blij met haar zijn! Heel veel geluk!
Ik zie haar over een poosje al met je mee lopen, Alma!
Tegelijk kwam ook de familie uit Uithuizen voor Toska. Nienke was niet weg te slaan bij de pups en liep gelijk met Toska te slepen. Die slaapt vast goed onderweg. Vorig jaar kwamen ze voor Britt. Het was of de tijd had stil gestaan. Toch was het een veelbewogen jaar. En het was goed om elkaar weer eens te zien!
Maar we komen zeker die kant een keer op met de caravan.
Noord- Groningen hebben we nu ontdekt.
Ja,…… en nu zit ik dan een beetje bij te komen en inderdaad….
Nu zijn er nog maar 5.

foto: nu nog 7

Toen waren er nog vijf Meer lezen »

Bijna

Het is bijna zover. Morgen gaan Alfa en Tosca naar hun nieuwe thuis. Hier zijn we aan het afbouwen. Vandaag zijn ze weer ontwormd, hoewel ik geen wormen gezien heb.
Maar dat kun je misschien niet altijd zien.
Tessa geeft ze ’s morgens om half 7 nog hun ontbijtje, maar de rest van de dag houdt ze de pups van zich af. Ze gaat gewoon plat op haar buik liggen en speelt met ze en laat duidelijk merken dat ze van dat gelebber niet meer gediend is.Wat regelt de natuur dat toch mooi.
De pups die nu even vrij mogen lopen zitten al achter de kippen aan en Alfa is al net zo gek op stokken als Scott. Zonet had ze een stuk hout gevonden en bracht dat al mee.
Je kunt ze nu geen moment meer uit het oog verliezen.
Gisteren kwam er nog een telefoontje van Majorca van de nieuwe baasjes van Alfa.
Wim riep nog: "Je kunt ze beter even terugbellen". Het schijnt nogal duur te zijn als je mobiel vanuit het buitenland belt. We wachten maar af. Het was maar een kort gesprekje en ze wilden zo graag horen dat alles met Alfa in orde is.
Vanmorgen stond ze anders wel samen met Kenai ons op te wachten onder aan de trap. Een fraai stel. Spikey en Toska duiken graag onder de caravan als je ze weer in de ren wilt doen. Die twee weten ook al hoe ze langs de barricades kunnen glippen vanaf het terras.
Gisteren is er weer uitgebreid geknuffeld met allemaal. Gera, ons nichtje uit Canada was er met aanhang. Sam was ook erg in trek. Die lag wel een uur rustig bij Gera in de nek en sliep daar gewoon in. En dat voor een bordercollie.!!

Bijna Meer lezen »

Racewonders

Ja hoor, het is zover.Tosca en Queeny zijn er vandoor. Ik zie ze achter de struiken racen, kijken wie het snelste is. En maken er ook nog een soort brulgeluid bij. Ze horen of zien me niet. Ze hebben een sluipweggetje ontdekt naar het land van de boer. Ik wring me door de struiken, maar dan zijn ze allang een eind verderop. Ik geef het maar op. Tessa helpt straks wel weer.
Vanmorgen stond Kenai me onderaan de trap op te wachten. Zo van : kijk mij eens en hij had echt een blik van trots in zijn ogen. Ik had al zo’n idee dat die dat nog wel een keer zou redden. Soms nam hij al een aanloopje wanneer je hem uit het nest wou tillen.
Hij is ook het grootst van allemaal.
Toch goed dat we Scott ’s nachts achter het schot hebben. Scott vindt dat geloof ik een gerust gevoel dat geen pup hem kan lastig vallen.
Nu zitten ze weer in de buitenren, moe van het spelen. En ze bouwen al slapend weer energie op voor straks. Dan begint het festijn weer van voren af aan. Spikey kreeg een mailtje van z’n nieuwe baasje Laura. Hij was zeer vereerd en kan niet wachten tot hij gehaald wordt. En…Kevin …groetjes van Scott, die heeft de bal al weer klaar liggen. Dag allemaal!

Racewonders Meer lezen »

Uitgeteld

Daar liggen ze dan! Helemaal uitgeteld. Niet meer op één hoop zoals in de eerste weken, maar nu zoeken ze allemaal hun eigen plekje in de ren.Meestal liggen ze op een warm stukje van de deken, maar Sam niet. Nee Sam gaat steeds op een zeskanige stenen tegel liggen.
Vanmiddag was er dus bezoek om oa naar de pups te kijken, want volgende week zal waarschijnlijk alleen Spikey er nog zijn. Bo Lyn zat steeds met Sam op schoot. En die vond het heel best.Chrissy, Robin en Roald zaten bij de pups in de ren en speelden met de anderen.We kunnen ze niet meer allemaal tegelijk los laten lopen. Nou ja , dat kan wel, maar voordat je ze allemaal weer terug hebt….De reddende tactiek is om dan Tessa te roepen en gegarandeerd binnen een minuut hangen ze alle 7 weer bij Tessa aan de tepels.Maar dat zijn we nu aan het afbouwen, want straks moeten ze het alleen met de melk van een schaaltje brinta doen ’s morgens. Daarom de laatste week 3 eruit en 4 in de ren en daarna andersom!
Ook Arjan en Monique met Annique en Jarno, Kenais nieuwe baasjes konden gewoon niet wachten. Zo graag wilden ze Kenai nog even zien en knuffelen. Het was dan ook een drukte van belang, maar heel gezellig!. Nu liggen ze daar. Het eerste uur hoef ik er niet naar om te kijken.

foto : Sam

Uitgeteld Meer lezen »

Au au.

Dat komt ervan als je vlug vlug van alles wilt doen. Pups naar binnen , gauw een wasje,
ophangen. Ja en dan kom je de barricade tegen, die voor de pups is opgericht ,zodat ze niet van het terras af kunnen.Twee opgeklapte tuinstoelen waren bedoeld om onze woelwaters tegen te houden. Ik val er ongelukkig overheen.Voet gekneusd, elleboog blauw, vinger gekneusd en nagel ingescheurd. Achteraf viel het gelukkig mee na de Reikibehandeling van Wim en vannacht een ijscompres op de voet en nog even de vinger in de soda. Vanmorgen liep ik al weer redelijk en dat was maar goed ook ,want moeders ging uit met Groei en Bloei.
Met een hele bus vol naar de Levenstuin in de buurt van Teuge, lunchen bij het vliegveld ,
een fuchsiakwekerij en een mooie particuliere tuin in Heerde bezocht. Een hele mooie dag uit.
Rick paste op de pups toen Wim met de Shanty’s in de weer was en nu zitten we weer te genieten van het spelen van Tessa met haar kids.
Patrick ( van Susan) komt vragen of ik z’n embleempjes met "stoottroepen" erop op zijn uniformjasjes kan zetten. En zo is er weer een dag voorbij.

foto Eva met Queeny

Au au. Meer lezen »

Allemaal o.k.

Dokter Harrie is geweest! Er is geënt links en gechipt rechts in de nek!
En……ze zijn allemaal nagekeken en gezond verklaard.
Het was nog een heel precies werkje. Ik hield de pup steeds vast, dokter Harrie entte en chipte en onderzocht ze. En Wim schreef en controleerde de exacte nummers. Met een kop koffie erbij ben je zo een uur verder.
Maar ik ben blij dat ze allemaal o.k. zijn.
Hij vertelde nog over de bloedhonden waar hij door ingesloten werd, toen de eigenaren niet thuis waren.En hoe hij door rustig achteruit te lopen en rustig pratend ontsnapt was aan…Wij vertelden ons vosse verhaal , maar hij dacht dat Tessa die vos wel op afstand gehouden had wanneer die toch verschenen was.
Alfa wordt woensdag opgehaald en de anderen kunnen in de rest van de week mee naar hun nieuwe thuis!

foto: Tessa in een onderonsje met Toska;)

Allemaal o.k. Meer lezen »