Weblog1

Tessa helpt ook mee om de kippen met Rieksie de haan in de kippenren te drijven. Tessa vindt dat geweldig, want zoveel is er nou ook weer niet te drijven bij ons. De kippen vinden het minder.
We hadden al een paar jaar geen schapen meer.Tessa heeft het dus nog niet geleerd wat de commando’s linksom…..en…..naar rechts betekenen, maar in kringen eromheen draaien zit er van nature in. Straks kunnen we het met de lammeren uitproberen.
Toen we nog in Hengelo woonden gingen we samen met de kinderen èn de neefjes en nichtjes uit Hattem in zo’n speciaal weekend "De boer op". Het regende pijpestelen, maar met z’n allen gingen we op de fiets het Twentse land in. We hadden al een veehouderij gehad en een varkenshouderij bezichtigd en kwamen toen bij een bedrijf met duizenden kippen, een legbatterij. Alles was geautomatiseerd, behalve het leggen van de eieren dan. We komen binnen en zien daar een grote eiersorteermachine staan. Arend, ons neefje, was nog nooit op welke boerderij dan ook geweest en keek zich de ogen uit en sprak toen de ons bijgebleven woorden: "Is dat hier een eierfabriek?"

Tja….na alle puppydrukte , wat zal ik nu eens gaan doen. Ons huis èn schuur èn m’n schilderskeetje schreeuwen om het hardst om een poetsbeurtje.
Wim begint alvast met de caravan…waar is de speciale caravanshampo….o,er zit ook een kras op de auto..er ging iets mis met de ladder.
Vanmorgen werden we wakker van het "hallo" van Mark. O, dan zit Queeny vast al in de buitenren. Dit wordt toch echt een leuk hondje, een druktemaker, maar leuk!!! Ik denk dat de andere nieuwe baasjes nu ook allemaal zitten te genieten van hun pups. Ik wacht met smart op de eerste foto’s, ik mis ze!
Er bestaat nu ook een veiligheidstuigje voor in de auto voor honden. Queeny zat nl al een keer bij de pedalen. Dat was een goed idee Daniela, want ik had er nog nooit van gehoord.
Scott blijft nog steeds angstvallig uit de buurt van Queeny.
Maar nu moet m’n boerderijopdracht toch maar eens afgemaakt worden voor buurman Jans die in september 60 wordt. Hij mag het nog niet weten, maar hij heeft geen internet, dus….jullie kan ik het wel zeggen.
De tuin bij het keetje is op dit moment adembenemend mooi. Daarom……..hup aan de kwast!

Vandaag is het een dag helemaal zonder pup, zelfs Queeny komt niet. Daarom een dag voor nieuwe plannen. Eerst maar eens samen naar het gemeentehuis, naar de afd. Ruimtelijke Ordening.
Er wordt daar verbouwd, dus eerst ver omlopen, dan 3 trappen op. We leggen aan een vriendelijke meneer onze zorgen uit…we zijn bang dat ons huisje straks ondergeschoffeld gaat worden als de verdubbeling van de Dordsche Allee er komt. We kunnen een brief sturen aan B en W met onze zorgen en onze bedachte voorstellen lanceren.
–Graag de 2e weg aan de overkant, daar is ruimte genoeg
–Een geluidswalletje svp
–Hoe blijven we straks bereikbaar?
Dan naar onze bank, de ING om te vragen hoe je in vredesnaam de Classiccard kunt activeren. Dat blijkt ook een eenvoudig telefoontje naar ING Amsterdam te zijn.
Daarna gaat het op de fiets naar de ANWB om een internationaal rijbewijs aan te vragen. Dat wordt sterk aanbevolen voor Nw. Zeeland. ( Het komt echt dichterbij nu)Dat is ook zo gepiept..
Dan wordt het tijd voor een ijsje bij de Italiaan. Nee Niesje, Bertje slaan we over. Die is helemaal voor jou!
Dan moet er thuis nog gepland worden. Ik probeer op een rijtje te zetten welke scholen en kinderopvang ik kan benaderen voor mijn boekjes en via wie. Ja jullie komen straks allemaal aan de beurt met het verzoek om adressen en "verdere" medewerking. Ik ga het wel spannend vinden nu de kogel door de kerk is. Huisartsen, eigen tandarts, VVV Emmen heb ik ook aan gedacht. Als jullie nog ideeën hebben om de doelgroep 3- 8/9 jarigen te bereiken, hou ik me van harte aanbevolen.
De beide boekjes kunnen binnen 2 weken klaar zijn!! Oei!!

foto: Ons plekje moet blijven!

Ingrid komt. Ingrid is de accountmanager van drukkerij JOCI. Ze komt het voorbeeldboekje halen van "Ik ben Scotty"en de laatste afspraken maken. Dus : de ballonnen hangen weer. Meestal wordt er haha geroepen als ik het over de ballonnen heb.
Maar Ingrid is ziek en haar baas Hinko komt. Die was echt wel blij met de ballonnen, anders had hij ons verstopte huis niet gevonden. En dat hebben we meer gehoord.
Nu gaat het dan toch gebeuren! Er komt een 2e druk van "Ik ben Moniek" met ècht kattenbelletje, waarin Moniek, onze poes, vertelt over haar belevenissen met bordercollies Scott en Kim, de schapen, de gevaarlijke weg, dokter Harrie en nog meer. Hou je vast …1000 stuks.
En ook van "Ik ben Scotty"worden er 1000 stuks gedrukt.
In "Ik ben Scotty" vertelt Scotty wat hij allemaal meemaakt vanaf het moment dat hij geboren werd totdat hij zich op zijn gemak voelt in zijn nieuwe thuis.
Scotty staat eigenlijk voor Spikey, een pup uit het nestje van Scott en Tessa van vorig jaar. Ze waren toen ook allemaal bijzonder, maar deze had zoiets grappigs dat ik er gewoon over moest vertellen!
En……beide prentenboekjes zijn voorzien van kleurige collages!
Nu moet er nog wel een plan volgen om de boekjes aan de doelgroep te slijten! Help…!, denk ik soms, maar ook: als je nooit je nek durft uit te steken krijg je er later ook spijt van.
Moniek is erg leuk voor kinderen van af ong 3 jaar en Scotty is geschikt om voor te lezen vanaf 5/6 jaar en vanaf groep 4 lezen ze het al helemaal zelf. Ik houd je op de hoogte!

Gera is weer op de terugweg naar huis, naar Canada. Tien dagen lang heeft ze dochter Suze, vriendin Joan en diens dochter Dena laten kennismaken met haar geboorteland en haar familie. Van Amsterdam naar Hattem, naar Emmen, naar Brummen en Bronckhorst ging het. Gisteren was het een soort familie reunie van de van der Kolkjes.
Wat is ze gegroeid van een echte heerlijke eigenzinnige, maar toen ook al heel sociale teener tot een sterke zelfstandige jonge vrouw ,die haar gezin (Ian, Suze en Tom) en bedrijf runt samen met haar Fred. Ook is ze nog vrijwilligster bij de Brandweer en de plaatselijke Ambulance, heeft een luisterend oor voor haar vrienden en staat voor hen klaar. Een paar jaar heeft ze ook nog de Liquerstore geleid , maar die is nu verkocht. We hebben daar ook al 2x 6 weken vakantie mogen houden en dat voor mij die bij de grens al heimwee krijgt, was dat geweldig ! We voelen ons daar in hun gezin in Alberta helemaal thuis.
Negen jaar achter elkaar was Rick daar al welkom om vakantie te houden, maar het liefst werkt hij mee in het oogstseizoen. "Bye Rick until next year", zeiden de kinderen steeds als hij weer wegging.
We hebben ze hier de hunebedden laten zien en verder waren Suze en Dena vooral geinteresseerd in de pups en de Shetlanders, die ze een schoonheidsbehandeling hebben gegeven. Thank you Suze and Dena….Amber and Sara are missing you! Now I have to do it myself.:(

foto Bonnie

Nadat gisteren Sam ook vertrokken was konden we ons concentreren op de verschillende feestelijke gebeurtenissen dit weekend.
En nadat we alle hondenstof- zweet – en tranen van ons afgedoucht hadden togen we naar Almelo om de 60e verjaardag te vieren van Wims ex-collega Jack. Dat werd een multicultureel gebeuren met lekker eten, de eigen band en veel vriendelijke mensen.
Een ouder Indonesisch echtpaar( zeker in de 70) kwam bij ons zitten. Dan zaten ze gelijk dicht bij de dansvloer! Ze vertelden ons over hun jeugd in Indonesie, het Jappenkamp en hun leven hier in Nederland. Ze waren hier al 58 jaar en waren bewust nooit teruggeweest.
En na het heerlijke, door de vrouwen van de band klaargemaakte, warm- en koud buffet begon de muziek te spelen.
Ogenblikkelijk kwamen ze in de benen en hup naar de dansvloer.
Dat dansen gebeurde met zo’n overgave zoals ik nog niet vaak gezien heb, met sierlijke handbewegingen en pirouettes. De man straalde helemaal. Toen ze dan even later terugkwamen zei ik dat ik ze zo mooi vond dansen. Hij straalde opnieuw en zei:”O, wij houden zo van dansen….het opent je hart”. Dat vond ik zo mooi gezegd.
Zo zou iedereen moeten leven. Dingen doen die je energie geven, die je hart openen.
Ik heb het met de dieren, soms alleen het kijken naar ze .Of ..praat ik met ze…of schilder ze of…inderdaad …schrijf over ze. Dag!

He le maal leeg:eek:

:(Het nest is nu helemaal leeeeeg!
Wim maait het gras. Tessa en Scott rennen weer eensgezind buiten.
En ik…..
Zonet is Sam ook opgehaald. Wat was het geweldig om weer van die blije gezichten te zien. Heel veel geluk met Sam! Jullie hebben een fijn speelkameraadje Tim en Isa.
Gisteren gingen Kenai en Spikey al met hun nieuwe baasjes mee.
Knuffelbeer Kenai ging mee naar Gieten, gelukkig niet zo ver weg. Ik weet zeker dat jullie er een geweldige hond aan krijgen, Annique en Jarno.
En dan onze Spike. Jullie hebben er heel wat voor over gehad in dat slechte weer. Volgens mij was dat afzien. En aan jullie mail te lezen hoeven jullie je voorlopig ook niet te vervelen met ons aller Spike,want die is echt heel speels.Veel geluk Laura, Kevin en Sem met jullie nieuwe speelkameraadje.
Ik neem nog maar een kop koffie en bedenk dat we heel bijzondere weken achter de rug hebben, niet alleen met die geweldige pups, maar ook met al die nieuwe contacten die dat met zich mee brengt en die vast wel zullen blijven.
Dank je wel allemaal!;)

"Wanneer gaat die klimmerd eigenlijk weg?", vroeg Wim vanmorgen.
Het begon net rustig te worden. Ons leventje werd weer normaal. Drie pups is goed te overzien……dachten we.Tot gisteravond Sam vóór de buitenren met glinsteroogjes op ons lag te wachten. "Heb jij Sam er uitgehaald?". "Nee, jij?". "Dat moet, die komt er nooit alleen uit, als het Kenai nou was!"
Ik zet Sam weer bij de anderen in de ren. En ik heb me nog niet omgedraaid of ik zie het voor m’n ogen gebeuren. Sam zet haar teentjes zo op het dubbeltjesgaas en klimt naar boven, blijft even met haar buik op het betongaas hangen, wiebelt wat en floep daar lag ze al in het gras buiten de ren.
Nou , morgen dus! Dan gaat onze Sam naar Losser. Dat rustige hondje is dus wel een slim hondje. Daar kunnen jullie nog veel plezier aan beleven!

foto: achter het gaas van de buitenren
rechts Queeny en Alfa
links Spikey en achteraan Toska

En toen waren er nog drie! Ineens kwam gisteren een telefoontje. Jennifer heeft al een bench gekocht. Kun je Queeny komen brengen als je toch Robin naar huis brengt? Robin was langer gebleven op de woensdagmiddag en na het grasmaaien ging hij met Wim naar buurman Jans om te helpen bij het hooien. Hij zit dan bij Wim op de tractor en houdt in de gaten of de balen goed op een rij liggen voor de opraapwagen en waarschuwt Jans als er wat mis is en helpt ze rechtleggen . Hij vindt het prachtig. Zo rijden we dan met Robin èn Queeny eerst naar Robins huis . Queeny werd gelijk door Shiva, de Friese Stabij, gevloerd en ging mooi op haar rug liggen. Shiva raakte wat opgewonden en we gingen maar gauw verder naar haar nieuwe thuis. Nou een bench, ook geschikt voor een Berner Senner zo groot, stond al klaar. Daar heeft ze voorlopig alle ruimte. Queeny was bij Eva al snel op haar gemak. Ze werd flink geprezen toen ze haar plasje buiten had gedaan.
Vandaag werd Meike, alias Columbus, opgehaald. Een heel tevreden vrolijke pup is dat geworden. Die mag over een tijdje Shadow helpen bij het ophalen van de koeien in de buurt van Beilen. Ik denk dat ze daar heel geschikt voor is. ‘Ik denk toch dat we haar Nora noemen". Ook mooi!
Ook hier werden we uitgenodigd om eens te komen kijken. Dat zullen we over een tijdje graag doen!
En nu……. zijn er dus nog maar drie.

Mmmm ,die Beiler hakhoutjes smaken heerlijk!