Heel.. heel even verlangde ik naar dit plaatje.
Het was de aller-heetste dag tot nu toe. De mussen vallen dood van het dak, is er een uitdrukking voor. Deze hittegolf wordt al vergeleken met de zomer van 1994. We woonden net hier aan het Schoolpad en alles was geregeld om op vakantie te gaan met de caravan. Ben en Niesje pasten toen ook al op. Onze eerste stop was Zuid Limburg, een mooie natuurlijke camping. Ik weet alleen nog dat het te warm was om te wandelen en dat we de hele dag met onze stoel met de schaduw van dat ene kleine boompje mee schoven. En ik dacht aan al die bomen die bij ons eigen huis staan. Heel even dachten we eraan om terug te gaan, maar we kozen toch voor de Bretonse kust.
Het spijt me nu dat we geen groot bad in de tuin hebben zoals veel anderen. Ik was er gisteren beslist languit in gaan liggen. Het beste kun je met zulk weer boodschappen gaan doen in een supermarkt, maar die waren toen niet open. Ik kan me herinneren dat ik op 18 jarige leeftijd nog eens in de waterbak van de koeien ben geplonsd, die laatste zomer op de Boomgaard. Toen zal het dus ook flink op temperatuur zijn geweest. Gisteren werd het dus rust, even vlierbessenlimonade drinken bij Susan waar we uit de kerk aan gingen en toen lekker languit en weinig doen… nou je af en toe kijken of er al weer een nieuwe vriend(in) zich op Facebook had gemeld. Tot nu toe vind ik het een leuk communicatiemiddel, maar de tijd zal het leren.
Vannacht deden de beide ventilatoren op onze slaapkamer hun best en we sliepen met alleen een laken over….