Hetty Site

De tantes

Het zal op een verjaardag zijn geweest bij de Harwigs dat deze foto gemaakt is. Aan de toch nog zomerse kleding te zien zal het begin oktober, de verjaardag van ome Jaap geweest zijn. Tante Riek was op 2 januari jarig. De zussen Coba en Hermien naast elkaar en schoonzus Janna uit de Wildenborch. Wim Harwig heeft in zijn jonge jaren heel wat prachtige sfeerbepalende familiefoto’s gemaakt.

De tantes!

Ongeveer 60 jaar geleden, hier nog op "De Haar", deden we ook alles samen. Hier dragen we onze Amerikaanse jurkjes, gestuurd door oom Herman en tante Nettie.

Het was even spannend vanmorgen of het inderdaad regende. Dan zou onze tuinhulp toch niet kunnen werken in de tuin. In Eefde kletterde het om 8 uur op de ruiten, maar in Emmen scheen toen nog de zon. Wim belde het even door…maar om 9 uur regende het daar ook, dus we bewaren onze energie nog maar. En… ik ga met Diny verder op de rondgang langs onze tantes.
Tante Jo is vandaag de eerste, onze bijna 94 jarige zus van vader Hendrik Jan. Het is altijd een dankbaar bezoek. Ze weet nog veel te vertellen over de familie. Gelukkig is kleinzoon Frank weer helemaal hersteld na het ongeluk dat hij in oktober kreeg, net voordat ik samen met Wim bij haar op bezoek was.
Diny heeft nog een paasverwenbon van Intratuin en daar gaat het nu naar toe. We verwennen onszelf met een lekkere lunch.
Even later staan we als vanouds ruzie te maken…midden in de winkel. Ik wil een leuk bakje voor haar kopen, maar dat wil ze natuurlijk niet hebben. Een oud vrouwtje staat geinteresseerd naar ons te kijken en ik zeg: "Zo gaat het nou altijd…wil ik eens wat terug doen en dan gaat ze zó te keer". Het vrouwtje lacht en zegt alleen maar: "Gewoon in de kar zetten"! En zo gebeurt het.
Even later rijden we via Harfsen naar Gorssel naar het verzorgingscentrum waar nòg een zus van vader Hendrik Jan woont.. tante Heintje, die nu al 98 jaar is en helemaal enthousiast is als ze ons ziet. Haar hele kamer is gewoon een herinneringscentrum van alle periodes in haar leven en ze weet alles nog te vertellen. Ze vertelt over haar dochter Diny die in Zwitserland woonde en overleden is. Ze heeft ook een prachtig boek met foto’s die op haar 98e verjaardag gemaakt zijn. Ze zit daar stralend tussen alle ( nu nog) 9 kinderen, aangetrouwd- en klein- en achterkleinkinderen. We worden even later van bovenaf uitgezwaaid door tante Heintje.
Natuurlijk gaan we nog even een kop koffie bij Diny’s hartsvriendin Dirkje halen en dan zit onze zwerftocht er weer op. Het is zeker voor herhaling vatbaar. Diny tovert in korte tijd een diner op tafel waar je u tegen zegt. Ze zegt wel altijd: "Ik holle niet van kokken"! Maar al fluitend roert ze in de pannen…dus dat valt nog wel mee!
Ben heeft in de loop van deze paar dagen telkens een stukje van de dvd over 2007 van het gezin Wagenvoort laten zien. Zo zie je dat er in één jaar heel veel gebeurt. Je ziet het vooral aan kleine Sascha, die aan het eind van het jaar kan staan en al een paar stapjes de wijde wereld in zet!