1963–Bij de fam. Van der Kolk viel ik met de neus in de boter. Gelijk 3 grote broers er bij. Piet was op dat moment in militaire dienst. Hij had verkering met Marry, een aankomend apothekersassistente. Henry zat op de Kweekschool en Ben op de Mulo. Vader van der Kolk was al, veel te vroeg, overleden.
In Huize van der Kolk kon heel veel. Het was echt de zoete inval. Moeder van der Kolk zwaaide hier de scepter met vaste hand! Hier heb ik boerenbridge geleerd. Ik won gelijk de eerste avond al, meer door geluk dan wijsheid. Dat maakte indruk!
Henry had ook nog drie vrienden: Jan Neuteboom, Bert Nawijn en Hans Bruin. Wanneer je zondags uit de kerk kwam, zat het hele stel daar en werd er koffie gedronken, sigaretjes gerookt, spelletjes gedaan, vreselijk gelachen en later gezamenlijk weer opgeruimd.
‘s Middags moest de kerk weer klaargemaakt worden, want Wims moeder was ook kosteres. De tekstborden moesten voorzien worden van de te zingen liederen en het glaasje water op de preekstoel gezet! Meestal deed één van de jongens dat.
De hele van der Kolkfamilie was gereformeerd. Niet zo strak in de leer gelukkig! Er werd gewoon gefietst op zondag en ….veel gewandeld, want er is veel bos bij Hattem. Wanneer we terugkwamen van zo’n wandeling kreeg moeder Siet vaak plotseling hoge nood en riep dan de nu alom bekende kreet: ”Zet mien alle deuren lös!!”
Ook Roelie Stapel, collega en vriendin, nam ik vaak mee. Ach, bij moeder van der Kolk was iedere vriend(in) die je meebracht welkom! Zo werd Roelie ook kind aan huis op Dorpsweg 4 en gelijk een vriendin van de hele familie!
foto: waarschijnlijk 1958 voor Wim begon te varen als scheepswerktuigkundige.