‘Zie wel.. ie bunt hartstikke doof, ie mag oe de oorne ok wel es uut laoten spuiten’. In de verte hoorde ik Wim wat zeggen. Inderdaad ik hoor minder en toen ik met een wattenstokje ging peuteren was het meteen klaar… helemaal verstopt. Dus, ik maakte een afspraak met een van de assistentes van onze huisarts. Er kwam best wat uit. Maar eenmaal thuis bleef het ene oor toch dicht zitten. Ik gunde me niet meteen tijd om terug te gaan, maar gisteren was het dan zover. Ik had netjes een paar dagen met olie gedruppeld. Nu zou het echte werk gebeuren.
Jantje wachtte me op en wilde perse beide oren een beurtje geven. Toen was het meteen helemaal mis. Ik kon alleen nog liplezen.
‘Ben je misschien verkouden’, vroeg Jantje, maar dat dacht ik niet. De huisarts werd er bij gehaald. Die controleerde beide oren, maar kon er niets bijzonders in ontdekken. Hij begon al over een audiotest bij de audicien als het niet veranderde.
Over 2 weken heb ik een nieuwe afspraak bij Jantje en gaat ze mijn gehoor meten. Ik zou eerst nog maar even neusspray proberen’, gaf ze me als goede raad mee. ‘Dan komt de buis van Eustachius goed los’. Volgens Wim ben ik vaak eigenwijs, maar de apotheek was in het gebouw en ik nam die neusspray toch maar mee.
Ik kan je vertellen dat na 1 keer sprayen en flink met de neus dicht een paar keer druk geven er van alles begon te knappen in de oren. En nu…? Liplezen is van de baan.
