‘Over welk land willen jullie wat zien en horen?, vroeg Ton Trompert, oud huisarts uit Sleen. Hij wilde voor onze Passage groep wel een avond komen verzorgen met foto’s van een van zijn reizen in Dorpshuis Het Hoefijzer in Zuidbarge.. Behalve Uganda had hij ook een serie foto’s over Peru en ik meen Kirgizië. Ik liet hem zelf kiezen.
Zo werd het gisteravond Uganda. Ton koos ervoor om op tijd met zijn huisartsenpraktijk te stoppen om zo zijn leven een andere invulling te kunnen geven: reizen, fotograferen, andere volken leren kennen.
Zo reisden wij gisteravond mee heel Oeganda door. Hij gaf een korte inleiding over de ontdekking van dit, tot dan voor ons onbereikbare, land door Livingstone en Stanley. Na hun zelfstandigheid kwam het bewind van Idi Amin, de ergste president, wat duizenden levens kostte. Daarna kwam een andere, maar corrupte leider, nu is het Museveni, niet veel beter. Door de aids is er een hele generatie weggevallen, maar het inwonertal stijgt nu weer snel. Was het een aantal jaren geleden nog 20, nu zijn er al 40 miljoen inwoners.
Vanuit Entebbe reisde Ton Trompert dit keer met vriend Wim en een hele groep gelijkgestemden plus gids door Uganda en wij reisden gisteravond met hen mee.
Ton vertelde enthousiast over zijn belevenissen, de kleurige vogels, de enorme olifanten, neushoorns, nijpaarden, buffels. We zagen de verschillende ijsvogels voorbijkomen, bijeneters, wevervogels, ooievaars, de wandelend neushoornvogel, visarenden en meer. Er werd vaak in lodges of tenten overnacht met altijd iemand die de wacht hield. We zagen dikke krokodillen van heel dichtbij. Dat kon omdat ze in een bootje dicht langs de kant konden varen. In een Nationaal Park konden we chimpansees bewonderen. Hier heeft Jane Goodall goed werk verricht.
Ze bezochten een school en een ziekenhuis waar de ons bekende dokter Vierhout een hele tijd de scepter zwaaide. De foto’s waren stuk voor stuk plaatjes. Ze gaven ons een goede indruk van het leven in Uganda, het vervoer op die brommers, de mooie mensen en de theeplantages gerund door Chinezen, waarvoor de bewoners zelf moesten wijken. Na 3000 km, hobbelend over slechte wegen en ruwe bootjes kwamen ze met een gevoelig achterwerk terug in Entebbe. Ze noemden het Afrikaanse massage.
Ton maakte deze serie foto’s die aangevuld met zijn verhalen ons een prachtig beeld gaven van het leven in dit land met zijn mooie natuur.
Wat wordt het volgend jaar?
‘Waarschijnlijk trekken we, mijn vrouw en ik, in een VW busje door Spanje’, is het antwoord.
Ook mooi!
