Je moet niet altijd terugkijken, zei pas iemand tegen me toen ik bepaalde herinneringen ophaalde. ‘ En ook niet alleen naar de toekomst. Je moet nu leven en daarvan genieten. Ach, ik doe het allemaal. Mooi om terug te kijken, gek is het dat het mooi altijd overheerst terwijl er ook heel verdrietige dingen gebeurden. Deze foto kwam ik tegen in het mapje Boskamp, het ouderlijk huis van de 10 kinderen Eggink die hier geboren zijn. En is bovendien een herinnering aan het bezoek van Curtis en Berdena aan onze familie met dit keer ook met een bezoekje aan een sympathiek doktersechtpaar van Waveren dat toen op de Boskamp haar seniorendagen sleet. Het was natuurlijk niet de Boskamp van vroeger want een werkende boerderij is het al heel lang niet meer, maar zoals je hier vanaf de voormalige deel door de achterdeuren naar buiten keek bleef toch het originele goed bewaard. Ook de rest is qua indeling aardig gelijk gebleven. Ze huisden wel in de winter voornamelijk in het voorhuis wat met het warm houden te maken had. Onze herinneringen gingen vanzelf terug naar onze kindertijd toen hier de verjaardagen van opoe en opa gevierd werden en we als kinderen buiten verstoppertje speelden en hier op de deel vanuit de hilde naar beneden sprongen in een stapel hooi, onder luide aanmoedigingen van de ouderen. Het echtpaar van Waveren was bijzonder gastvrij en liet ons zien hoe de boerderij geworden was. ik kan jullie vertellen dat de originele balken van de hilde er nog inzitten, alleen is er geen hooi meer. Er is niet eens veel veranderd. Onze herinneringen draaiden op volle toeren. Het gat in de hilde was nu wel dicht maar we zagen ons nog zo naar beneden springen op een bult hooi. Ik denk dat het ter gelegenheid was van het 50 jarig huwelijk van opoe en opa Eggink. In de grote keuken werd nu geslapen maar de oude tegeltjes waren er nog achter de haard onder de schoorsteenmantel. In de keuken zien we de plek waar opa meestal zat op het lage bankje, het canapeetje zoals ds. Buskes het ooit noemde in een boek toen hij zijn bezoek aan opa beschreef. Er was nog zoveel herkenbaars.
