Het was deze week een paar dagen mooi weer. Zo mooi dat we de tuin eens in gingen… om te werken dan. D.w.z. Mark spitten en ik met een klein harkje de laatste onkruidwortels te lijf gaan. Wim hield zich wijselijk op een afstand, het bleef bij wat aanwijzingen. ’Wel een schupbreedte buten het hekje ummespitten, anders kan ik d’r met de gresmaaier niet bi-j.’
Zo is er al een begin gemaakt met de voorjaarsopruiming.
Vandaag was het miezerig en Mark vroeg om werk in huis. Het lichamelijk bezig zijn doet hem goed. ‘Moet er in huis niet wat geschilderd’, vroeg hij. Nee, dat hadden we niet, maar de schuur schreeuwt om opgeruimd te worden. Dat werd hem dan vandaag.
Dat werd behalve spinnekoppen jagen ook het sorteren van de gevonden voorwerpen. Er kwam zoveel te voorschijn, ook spullen waarvan ik niet wist dat we die hadden. Er kwam een stapel voor ‘de stort’, een stapel voor kringloop Het Goed en een stapel die de moeite van het bewaren was. Ik kon gelijk een kofferbak vol meenemen naar het Goed, want Dineke was er en dan mogen we graag even rondstruinen. Ik scoorde daardoor twee koffiekaartjes en die hebben we meteen maar gebruikt. Toen we weer thuis kwamen legde Mark net de laatste hand aan de opgeruimde schuur en hanteerde tot slot de stofzuiger. Ik weet zeker dat hij vannacht slapen kan.
