Vlakbij Huize het Zelle staat de boerderij van de fam. Haaring, waar Joke opgegroeid is.
Dit was een dag met emotie. Joke’s vader, vader Haaring, werd begraven. In de oude NH Remigiuskerk in Hengelo G. waren we om de herdenkingsdienst bij te wonen te midden van een volle kerk met nog oude heel mooie fresco’s op de muren. En dan te bedenken dat hijzelf enigst kind was. Het leek een beetje of we in onze eigen vertrouwde kerk in Vorden zaten. Het waren net zulke krappe bankjes, duidelijk gemaakt in een tijd toen de mensen kleiner waren.
Vader Haaring is 85 jaar geworden en hij was op. Gelukkig kon hij in huis sterven. Nadat moeder Haaring overleden was had het leven voor hem z’n glans verloren. Toch wil je ze niet missen al zijn ze nog zo oud, maar je kunt het wel accepteren. Joke droeg een mooi gedichtje voor van Toon Hermans: [i]Vader.[/i] Schoonzus Jannie droeg ook een paar gedichten voor, waarbij [i]Ademloos[/i] me het meest bijgebleven is. Dat sloeg helemaal op vader. Daarna ging het onder klokgelui lopend in een lange stoet naar het kerkhof. De auto’s en fietsen stopten zoals het hoort. Daar hoef je in grotere plaatsen niet meer aan te denken.
Na de begrafenis was er een complete broodmaaltijd en konden we condoleren.Wat zag ik weer veel oude bekenden , die net als ik ook beduidend ouder zijn geworden.
Natuurlijk gingen we niet naar huis zonder een tussenstop bij Ben en Diny. We zijn weer helemaal bijgepraat. "Dat was een snelle dominee”, zei Wim. Hoezo?,dacht ik. Ben snapte het meteen. “Ja….haar man hè”. Haar naam is nl Ferrari.
We komen thuis en dan er ligt een rouwbrief van Dina. Ach we wisten dat ze ziek was, maar toch…. A.s woensdag een crematie in Nijemirdum.
Toch besluiten we de dag met de verjaardag van Judiths vader, Jan Veen. Hij is nu 77. “Zo nu ben je eindelijk net als ik weer in evenwicht”, sprak een vriend, die net 66 geworden is.
Nu zijn we weer thuis. Robin zit gezellig met Wim op de bank naar de Titanic te kijken, de kat tussen hen in. Gezellig zo’n kleinzoon!
Natuurlijk heb ik het gedichtje van Joke proberen te vinden van Toon Hermans, maar nee… ik vond wel een andere van Toon.
VADER
Als ’t rouwrumoer
rondom jou is verstomd
de stoet voorbij is
van de schuifelende voeten
dan voelen wij
dat er een diepe stilte komt
en in die stilte
zullen wij
jou dan opnieuw ontmoeten
of in gedachten tegenkomen
Het is alleen het lichaam
dat is weggenomen
niet wie je was
en ook niet wat je zei
We zullen altijd nog
in stilte met je praten
waar we ook zijn
of waar we gaan
Nu j’ onze handen
niet meer aan kunt raken
raak j’ onze harten
nu nog duidelijker aan.