Intussen zijn het alle drie al pubers en door de corona zien we ze minder, maar het contact blijft….
‘Wij gaan verven hè?’ Tim kijkt me verlekkerd aan als hij met moeder Anja en broertje Daan bij het hek aankomt. ‘Als mama de koffie op heeft straks’. Het kan hem niet vlug genoeg gaan. Hij wil wel eens alleen bij ons zijn en heeft zin om iets heel moois te maken. Zo gek… wanneer er anderen bij zijn kan hij niets bedenken.. soort faalangst lijkt het.
Even later gaan we aan de slag in het keetje. Tim mag de kleurtjes uitzoeken en het doekje mag hij eerst helemaal hemelsblauw schilderen. Mooie ondergrond! Als die droog is gaat het grote werk beginnen. Het wordt een zelfbedachte regenboog. Hij is er snel mee klaar, alleen moet er nog ‘voor papa’ op gezet en Tim wil dat het pronkstuk eerst even in onze kamer hangt. Hij zucht tevreden. Dan gaat hij me helpen met de pannenkoeken. Hij wordt vast ook nog een goede kok. Even later smikkelen we van de pannenkoeken met stroop.
Onze jongens beweren nog steeds dat de pannenkoeken van oma van de boerderij het allerlekkerst waren. Zou Tim ooit beweren dat buurvrouw Hetty de lekkerste kon maken? Ik teken er voor.
Als Anja hem weer komt halen met Daan beloven ze gauw terug te komen. Daan wil ook verven en dan gaan we met z’n drieën aan de slag. Ze zwaaien tot ze me niet meer zien.