Ik ben de spontane herinneringen van mijn eigen jongens niet vergeten, ook niet van Robin en Eva die later ons leven kleur gaven. Maar ik kom nu deze herinnering tegen van 10 jaar geleden. Leuk toch?
10 juli 2011–‘Ben je donderdagmorgen thuis?’ Anja is op bezoek met de jongens. ‘Ik heb een afspraak bij de kapper. Kun je misschien nog even oppassen?’
Ze hebben al vakantie. Hoeft Anja niet meer 4 keer per dag op de fiets van en naar basis- en peuterschool te fietsen. Met een kind voor en een achterop en Frank op z’n fietsje ernaast is dat iedere keer een onderneming.. Toch moeten de kinderen nog wat bijkomen. Ze zijn gewoon nog moe nu de scholen in het noorden zo laat vakantie hebben gekregen.
Vanmorgen is het dan zover. Anja drinkt nog even een kopje koffie mee en dan gaan we met z’n vieren de dieren langs met brood, pony Amber en de Schoonebekers. Tessa en Queeny hebben een goede ochtend. Ze krijgen alle aandacht. Nog heerlijk spontaan zijn kinderen. Ik herinner me de eerste keer dat Robin, heel klein nog, op me af kwam rennen met z’n armen wijd om opgevangen te worden. Zo voelt dat met deze kinderen ook. We hadden er mooi weer bij en een puzzel met Mickey Mouse, Goofy en Pluto wordt buiten aan de picknicktafel samen gemaakt. Zelfs Daan van drie zoekt de stukjes van Mickey al bij elkaar. ‘Dan hebben we wel een ijsje verdiend, vindt Tim. ‘Dat mag je niet vragen’, corrigeert Frank. Nou hier mag dat wel en even later smikkelen ze al. Net als ze bezig zijn met planten water geven en Tim al een flinke scheut water over z’n voetbalshirtje heeft, komt Anja ze weer halen. ‘Kom je ook eens bij ons eten ?’, vraagt Tim als ze naar huis gaan en ik krijg van alledrie een dikke kus.