Het nieuwe jaar begint goed. Jan Koster die zou exposeren in de Schepershof moest voor die tijd het ziekenhuis in en kon z’n spullen voor de expositie niet op tijd klaar hebben. Co Manrho kwam toen op het idee om als groep zelf maar wat van onze eigen kunstwerken mee te brengen. Ik had [i]de Takkenvlechter[/i] nog achter gehouden na het ophangen van de overige schilderijen in de Bibliotheek van Emmer compascuum.
Wim ging mee. Allemaal hadden ze mooie dingen meegebracht, maar dacht je dat het even snel opgehangen kon worden? Er was zoveel bij te praten. Toen Co met Wim al drie werken hadden hangen keken wij pas. Nee zo werd het niks…. veel te dicht op elkaar. Dan maar opnieuw sorteren en toch de beide ruimtes boven de ramen ook gebruiken.
Het steekt zo nauw. Aan de onderkant wilden we alles gelijk hebben hangen, maar er kwamen nog wel buddies aan te pas om de boel recht te krijgen.
Wij vrouwen stonden aanwijzigingen te geven: een beetje naar links… iets hoger… nu iets naar rechts… het hangt toch nog iets scheef… moet je een buddie? Na veel moeite hadden Wim en Co de boel recht hangen. Jan Bronda had al gezien dat zijn hulp niet nodig was bij het ophangen en verleende eerste hulp bij het oplossen van de jaarlijkse kerstpuzzel in het Nieuwsblad van het Noorden: Dr Denker. Wat was die weer lastig. Wanneer ik die €250 win krijgt Jan de helft mee.
Eindelijk hing het allemaal recht, maar hing die middelste groep nou niet net iets te laag? “Durf jij het te zeggen”, zeiden we tegen elkaar. “Nee… dat kunnen we de mannen nu echt niet meer aandoen. Ach… zo is het ook al mooi!”
Kijken of er nog commentaar op komt. Beter commentaar dan dat niemand er iets van ziet.
Ja toch?
