‘… dat het zo’n invloed heeft op het watergebruik’. Ik vang nog net de laatste zin op van het gesprek tussen twee vriendinnen. Ze staan nog bij de fietsen als ik bij het zwembad de parkeerplaats op draai.
Ik moet meteen denken aan het watergebruik van Jan en Edith. Daar kwam op een gegeven moment iemand de watermeter keuren want ze hadden het laatste jaar zoveel minder water gebruikt. Dat kon volgens hen niet. Dus wel. De jongste dochter was de deur uit.
Maar nu ging het bij de vriendinnen over de Luizenmoeder, het succesvolle programma over een fictieve basisschool waar blijkbaar ook veel kinderen naar kijken. Na afloop van de aflevering steeg het watergebruik ineens aanzienlijk. Meteen begint er eentje van de groep te zingen: ’Hallo allemaal, wat fijn dat je er bent….’met de bekende draaiende handbewegingen erbij. ‘Ik kan dat liedje niet meer uit m’n hoofd krijgen’, zegt ze. En… nu heb ik het ook al, zelfs met het beeld van die juf Ank er bij.
Ik had de eerste drie afleveringen niet eens gezien. ‘Heb je de Luizenmoeder nog nooit gezien?’,kreeg ik te horen en daarom bekeek ze vorige week allemaal achter elkaar in Uitzending gemist! Ge wel dig!
Afgelopen zondag zat ik dus in de startblokken toen de 4e aflevering zou beginnen. Wim keek mee…. één minuut lang. ‘Ik heb het al ‘ezien’, zei hij, ‘niks veur mien’ en zette zich in de achterkamer voor de Curling quiz. Dat is blijkbaar meer zijn ding.
