‘Hebben jullie er al zin in?’ Dan bedoelen ze tegenwoordig de komende verhuizing. Nou… tot nu toe voelden we dat nog niet. Het is een keuze die met het verstand te maken heeft. We hebben verschillende huizen bekeken. Soms kwamen we slechts tot de voordeur omdat je eerst 100 m moest lopen vanaf de parkeerplaats. Dat was duidelijk geen optie voor ons. De woning op de door ons zeer gewilde plaats was het ook niet. Te nauwe trap. Nog een woning had geen uitzicht, alleen een tuintje omgeven door een schutting en aan de voorkant uitzicht op het traliewerk van de school. Maar deze bungalow is het dan geworden. Verstand en ook het gevoel zegt dat het goed is. Uitzicht op groen is een groot pluspunt net als voldoende parkeergelegenheid en een carport voor de eigen auto. De oppervlakte binnen is bescheiden, wel met drie slaapkamers. Maar de bergruimte is minder als je ook bedenkt dat scootmobiel en fiets er al eentje in gebruik nemen.
Zo kwamen we afgelopen zondag in de kerk naast voor ons nieuwe mensen te zitten. We hadden ze wel eens gegroet maar nooit mee gesproken. Wim begon voor de dienst een gesprekje en vertelde dat we gingen verhuizen en dat dat nogal een dingetje is.
‘Waar gaan jullie dan naar toe?’, vroeg de vrouwelijke helft van het echtpaar. ‘Naar de Torflang, Angelslo’, zei Wim. ‘Whaaat’? De Torflang? Daar wonen wij ook. De dienst begon en na de afkondiging aan het eind praatten we nog even na. Wim had nog wat zorgen omdat de tuin nog afgeschermd moet worden omdat wij een hond hebben. ‘Ooo een hond? Wat voor hond?’ ‘Storm is een bordercollie’. Toen werden ze nog enthousiaster. ‘Hebben wij ook, vier zelfs. En ik geef ook trainingen’. Nou toen was het helemaal appeltje eitje met ons. ‘Als jullie hulp nodig hebben?’, vroegen ze.
Gek hè. Ineens hebben we al meer zin om te verhuizen. We gaan ook niet ver uit de buurt. Wij zien vanaf hier aan het Schoolpad, de verlichting van FC Emmen. Vanaf het huis aan de Torflang is het nog dichterbij.