Herman met z’n top Holsteiner!
Omdat ik erg geïnteresseerd was in de Coöperatieve samenwerking op het gebied van graan en zuivelproductie werd ik lid van de Allendorf Elevator. Ik wilde ook wel een functie in het bestuur van de Creamery. Dat lukte na een jaar en ik bleef dat doen, meest als secretaris.
Er werd iemand aangesteld als manager die gestudeerd had in zuivelproductie. Iedereen die eerste klas melk wilde leveren om gebotteld te worden moest de melk elektrisch koelen en nieuwe melkkannen aanschaffen. Onze melk werd getest en goed bevonden en ik ging nu elke morgen naar Sibley om onze gekoelde melk weg te brengen.1949-1950. Toen wat later de kartonnen melkpakken in zwang kwamen werd de melk weer gewoon bij de boeren opgehaald.
Onze jongens Harold en Charlie werden ouder en we breidden onze melkveestapel uit. Er werd een nieuwe stal bijgebouwd, maar toen dat door de ingehuurde timmerlui niet goed lukte vroeg ik in wanhoop advies aan Ed Borgman.
Ed Borgman, één van onze buren, was vroeger op school een ondeugende jongen en werd regelmatig gewaarschuwd door de onderwijzers om beter z’n best te doen, vooral met rekenen, maar Ed dacht wanneer ik tegen die tijd nog steeds niet goed rekenen kan… trouw ik gewoon met een schooljuffrouw. Maar hij trouwde een flink boeren meisje . Later zou hij zichzelf aanleren hoe hij z’n plannen moest tekenen. Toen ik hem eens hielp met mest uitrijden bracht zijn vrouw onze lunch buiten, waarschijnlijk om de mestlucht buiten de deur te houden. In die paar minuten lunchpauze pakte Ed een stuk karton en tekende me z’n plan voor het bouwen van een grote schuur om machines in te zetten. Later zou hij die grote schuur precies zo bouwen als hij getekend had. Hij bleek een groot talent hiervoor te hebben. In zijn werkplaats ging hij allerlei werk doen voor zichzelf en anderen.
Later zou hij een splinternieuw huis bouwen in Sibley en verhuurde hij z’n farm aan een jong stel tegen een gedeelte van de opbrengst.
Een tijdje daarna zou hij zijn farm aan een andere jongeman verhuren, maar die bleek alcoholist te zijn . Ed vertelde me dat hij er geen problemen mee had om mee te helpen z’n kruidenier te betalen, maar dat hij niet van plan was voor de whisky en dat hij die boerderij wilde verkopen.
Toen ik dat hoorde vertelde ik dat die farm wel iets voor Harold zou zijn en daar had Ed wel oren naar. Harold ook, maar omdat hij nog niet zoveel geld had om het hele bedrag te kunnen lenen kochten we de boerderij samen. Na zijn huwelijk zou hij er met Luella gaan wonen.
In december 1952 ging Harold in militaire dienst en moest ook naar Korea. Charlie ging ook in dienst, maar na een korte tijd training in Missouri viel hij bij de veldtraining een aantal keren flauw. Hij bracht nogal wat tijd door in ziekenhuizen, maar de doktoren konden geen oorzaak vinden. Hij verliet de militaire dienst zonder enig financiële ondersteuning, hoewel hij van te voren goedgekeurd was. Dit flauwvallen kwam een paar keer terug toen hij overbelast was bij bepaald werk, maar herstelde helemaal.
Eind 1954 kwam Harold uit dienst en huurde land voor zichzelf en hielp mij ook mee.
Na zijn huwelijk met Luella ging hij op die van Ed Borgman gekochte farm wonen en bouwde een groot melkveebedrijf op.
Er werd een grotere tractor gekocht en een mais plukker en sheller, waarmee Harold ook bij andere farmers kon werken. De John Deer tractor was helemaal populair. Voor de Massey Harris die Harold had willen inruilen had de dealer geen enkele belangstelling, maar wel voor de oudere John Deere van mij. Dus ruilde ik die van mij om voor de Massey Harris van Harold. Deze heb ik zonder mankementen gebruikt tot aan mijn pensionering in 1969.