V en T organiseerde opnieuw een mooie middag nu met Jan de Korte en gedichten van Ida Gerhardt. Hij had er zelfs een biografie van haar uit de bibliotheek gehaald. Een bijzondere dichteres die zich verwant voelde met de dichter Leopold.
We hebben een aantal gedichten van haar gelezen en uitgediept uit haar bundel ‘Het levend monogram’, welke ze opgedragen heeft aan haar vriendin Marie van der Zeyde. De bundel bestaat uit vier delen: ’In memoriam matris’, over de heftige relatie die ze met haar moeder had. ‘Daemonen’, ‘Hoefprent van Paegasus’ en als vierde ‘Het levend monogram’. Het was volle bak vandaag, midden dertig mensen waren op deze middag afgekomen en we pasten maar ternauwernood in de ruimte die was ingericht. Het was even wennen aan het je inleven in de gedichten, niet allemaal even vrolijk. Jan was goed op dreef en vertelde tussen neus en lippen dat hij niet zo gek op honden is en dat is zachtjes uitgedrukt. Zijn moeder wist waarom. Wanneer zij met hem bij de slager was als klein jongetje kreeg hij een plakje worst, maar eenmaal buiten gekomen was er een grote hond en hap… weg worst. Leuk om te horen dat Ida Gerhard jarenlang in Eefde woonde, zal eens opletten wanneer we langs de Deventerweg rijden.
In elk geval, Ida Gerhardt ging vanmiddag voor mij weer helemaal leven.
