Op 30 maart 1939 trouwen Gerard van der Kolk en Sietje de Bruin.
Moeder van der Kolk is weer aan het repeteren. Wim en Hetty, Piet en Marry, Henry en Tonny… èn Ben en Niesje. Dan Gerhard ,Rick en Mark. Dat komt er strak uit, Peter en Bert net zo ….. het is onderdehand wel Robert en nog later Rob geworden, maar dat is niet blijven hangen. Gera en Arend komen dan en ja… dan wordt het lastig… Catharina… een hele tijd niks en dan Paul Sietse… en Annemarie.? Nee zegt Ben… die kregen wi-j d’r gratis bi-j. De middelste van Ben en Nies die nog wel naar opa Gerard genoemd is slaat ze steeds over. Ach het maakt niets uit, ze is er nog bij. Arend en Amakka zijn een dagje op rondreis. Ze wonen nu samen in Amsterdam– West en bezoeken Ben en Niesje. Oma wordt net door Ben gehaald vanuit De Bongerd met de rolstoel als wij er zijn. Zo te zien zijn Arend en Amakka gelukkig met elkaar. Arend is zorgzaam, ook al omdat ze net een operatie achter de rug heeft.
Ben haalt nog een boekje tevoorschijn van vader van der Kolk. Hierin schreef hij als secretaris van de Schilderspatroonvereeniging de notulen van de vergadering. Henry had het in zijn bezit maar vond blijkbaar bij hun vertrek naar Canada dat het maar in het Hattemse moest blijven. We ontdekken de notulen van de vergadering waarin Vader Gerard nog bedankt voor het prachtige bloemstuk dat ze gekregen hebben bij hun huwelijk op 30 maart 1939.
Ik kan het niet laten en ga meteen op zoek naar de d ’s en t ’s. Wim zei altijd dat z’n vader daar steeds moeite mee had en dat hij dan zei:” Ik heb al een paar keer een t ‘ezet, ik doe noe maa weer es een d.” En warempel ik vind er een paar.
Er schijnt ook een boekje te zijn met echt Hattemer uitdrukkingen. Ben kent er echter één die er niet in staat, maar die regelmatig door vader van der Kolk gebezigd werd wanneer moeder zei:”Gerard dat ku-j niet maken”. Dan gaf hij als antwoord:
"[i]Ik heb schijt an de ratt’n…, ik heb zelf een stat"