Jachtopzichter Minnen, mevr. Minnen en Gijs.
Een foto uit later tijd, 1960, voor de woning van Minnen aan de Lange – Juffer op de Imbosch.
De warme band tussen de beide jachtopzichters is er nog steeds.
[i]Bron: de oude doos van Mies en Gijs, nu bij Ton Heekelaar[/i]
Onzalige bossen- Sperrgebiet…
Tijdens de oorlogjaren waren de Onzalige bossen door de Duitsers tot spergebied verklaard, hetgeen voor een ieder middels duidelijk leesbare borden, aangebracht bij alle toegangen tot die gronden, kenbaar werd gemaakt. Dat betekende dat niemand zonder ausweis die gronden mocht betreden. Daan Modderman, wonende in de Haverkist, had samen met Gijs van Velthuizen tijdelijk domicilie gekozen in het boerderijtje langs de Lange Juffer in de Imbosch. De Haverkist was door de Duitsers gevorderd. Jachtopzichter Driekus Minne woonde in de voormalige jachtopzichters woning van Klaas ter Velde in de Imbosch.. Thans bekend onder ´Lamgroen´. Tijdens surveillance zagen van Velthuizen en Minne diverse keren Duitsers met geweren wachtlopen.
De koddebeiers waren echter een andere mening toegedaan en hadden een redelijk vermoeden dat men zich aldaar ophield in verband met mogelijke wildstroperij.
Ondanks dat beide koddebeiers ongewapend waren, sprongen zij diverse keren onverhoeds in vol ornaat van achter een dikke beuk tevoorschijn en sommeerden in gebrekkig Duits op luide toon: ´Halt, dit is het jachtgebied van´ -noemde dan de naam van een bekende hoge SS-er (bekend bij Velthuizen via de heer Hermes) ´zu fort, aus´…. Onder indruk van zoveel kennis en macht verlieten die Duitsers terstond hardlopend het terrein. Nadien communiceerden beide koddebeiers bij ontdekking van voornoemde situaties als volgt: ´Wat denk jij, die moffen daar, zouden die ook hard kunnen lopen?´
Zij hadden al voorpret en nadien de grootste schik wanneer hun missie weer het gewenste resultaat bewerkstelligde.