Het wordt een gezellig dagje. We zijn aardig op tijd als we in Eefde aankomen en alle tijd hebben om te feliciteren en bij te praten. De tuin ligt er op z’n voorjaars bij. Altijd een lust voor het oog hier. En na de lunch met soep en een broodje gaan we naar ons tweede adresje: de Boomgaard. De twee kleinen, Len en Siem, zijn naar ‘school’. Het is net of de tijd heeft stil gestaan. Je bent zomaar twee generaties verder, alleen wonen nu de grootouders niet meer onder één dak maar in een volwaardig huis op de plek van de vroegere varkensstal.
‘Dat is ook niet helemaal coronaproof’, zeg ik als ik de beide mannen dicht tegen elkaar zie staan in de caravan. Hij heeft daar bijna drie jaar op nieuwe acties staan wachten. Maar nu is het zover.
Johan werpt zich op een probleempje met een klepdeurtje boven de keuken. Het bleek nog niet zo maar iets. Maar als Johan zich ergens in vastbijt gaat ie door tot het gaatje. Het materiaal waar een caravan van gemaakt is blijkt niet zo degelijk als je hoopt. Het was dus even een kwestie van wie het ’t langste volhoudt: Johan of de schroefjes in de klep. Johan dus.
De klep doet weer waarvoor hij bedoeld is. Intussen hebben Joke en ik ons prima vermaakt. Zo vaak zien we elkaar niet in deze tijd en daar hebben we straks gelukkig meer tijd voor als we ons eerste weekje Boomgaard gaan doen.
Wim zag het helemaal niet zitten om deze uitdaging aan te gaan. Thuis heeft hij alles voor elkaar zodat hij niemand iets hoeft te vragen en alle karweitjes die bij het caravangebeuren horen ziet hij als een donkere wolk boven zich hangen. Want ik kan dat natuurlijk niet, hij weet het zeker. Maar nu hij zelf zo gemakkelijk in en uit de caravan stapt en Johan de zware accu op de plek zet en bovendien de watertank gaat doorspoelen zijn de leeuwen en de beren in zijn hoofd aan het oplossen. Ik neem het beddengoed mee naar huis om te wassen en je zult het zien… straks liggen we er fris en fruitig bij. Joke wil nog even de binnenkant wat ‘kuisen’ om met onze Westvlaamse vriendin te spreken.
Het wordt erop of eronder straks: of Wim bevalt deze vorm van kamperen nog steeds… of we verkopen de boel. Hij mag het zeggen…
Foto: Niet alleen bij kasteel Hackfort staan de bosanemonen in bloei. Ook aan de Lieferinkweg onder ’t Kieftskamp staan ze volop te bloeien.