Ik verheug me weer op een ochtend aqua joggen en daarna samen aan de koffie in het nieuwe Aquarena. Hoewel het hele bad een vorm van luxe uitstraalt is de gezelligheid er ver te zoeken. Nou ja, de mensen zijn vriendelijk en behulpzaam genoeg, maar vind je het apart dat we heimwee hebben als we aan ons vroegere café Paal 31 in het oude vertrouwde Aquarena denken. Tja… tijden veranderen en daarmee ook de inrichting van huizen èn zwembaden. Ik denk daardoor even terug aan ons uitje naar Soof dat werd gedraaid in ons Emmer Utopolis. Ja, Wim was mee. Wat een ervaring was het! Ik was al bijna vergeten hoe groot het scherm in Utopolis was en hoe aangenaam de stoelen waren. ’t Zal eerst wel allemaole reclame wean’, zei Wim nog. Die was nog wat voorzichtig in z’n uitlatingen toen we die avond zaal 5 betraden van deze moderne bioscoop. Ach… maar ook de reclame en de voorfilmpjes waren leuk. En Soof…?? We hebben ons beiden enorm vermaakt. Een heerlijke film die je laat verlangen naar meer… Wim z’n belangstelling gaat meer uit naar spektakelfilms maar deze kon hij ook waarderen. Wouter had gelijk. Die had hem toen ook al gezien. ‘Moeten we vaker doen’, besloten we toen we in de miezerige regen naar huis reden en ons voor de tv zetten voor een oudere aflevering van Midsummer Murders.
Die volgende morgen na het zwemmen vertelde ik tijdens de koffie over Soof en hoorde over het Filmhuis waar je speciaal uitgezochte films kunt kijken op maandag en woensdagavond, ook in Utopolis. Lijkt me wel wat. Joke vertelde over haar zorgen in haar familie, Grietje vertelde over haar verzameling suikerzakjes en Ria zette de boel op stelten met de mededeling dat ze hun kerstboom plus kerststal nog had staan en dat in de derde week van januari. Zij en haar Jan hadden iets bedacht. Hun kinderen die nu wegens stage en vakantie wat verder weg zitten wilden ze twee foto’s sturen van Jan bij de kerstboom. De ene foto met z’n oude bril en de andere met de nieuwe. En zien of de kinderen iets op zou vallen. Maar ja… de nieuwe bril was in december al wel uitgezocht, maar was er nog niet. Nu het zo ver is besloot Ria: ‘En nu laten we hem staan ook.’ ‘Die kinderen zien het verschil echt niet’, vond Nel. ’Daar hoef je de boel niet voor te laten staan. Maar later als jullie zijn gaan hemelen, zullen ze zich hun malle ouders nog wèl herinneren.’