Hetty Site

Max is niet meer…

Het nest met de pups die al aardig over de rand kunnen kijken.

Max is niet meer…. Gistermiddag kwam Willem langs om het te vertellen. Hij was er helemaal aangeslagen van. Veertien en een half jaar is hij geworden, de pup uit het tweede nest van Scott en Kim. Wat hebben ze een plezier van hem gehad. Hilly ging er mee naar de behendigheidscursus en Willem liet hem uit bij het kanaal of richting Rietplas. Altijd ging Max mee op vakantie, meestal ging dat naar Ameland. Ach… eigenlijk ging het de laatste paar jaar al niet zo goed meer met Max, maar hij was er nog en had plezier in het leven. Maar nu was hij verlamd geraakt, at en dronk niet meer en dat was het dan. De dierenarts werd thuis geroepen om Max in te laten slapen op z’n eigen vertrouwde plekje. Hij is begraven op een mooi plekje op het erf bij Hilda. Voordat Max in hun leven kwam hebben ze nooit een hond gehad, wel katten. Willem en Hilly kwamen gewoon op kraambezoek om de pups te bekijken in het nest dat gebouwd was met stukken van de door Willem nog zelf getimmerde lattenbodem van hun huwelijksbed. Maar bij het weggaan aan het eind van de avond en een laatste blik op het aandoenlijke tafereeltje van Kim met haar 9 pups, wist Hilly het ineens: ’Willem zuuk d’r maor ene uut”. De verbaasde Willem pakte de een na de ander op om uiteindelijk voor een stevige reu te kiezen. Dat werd Max.
‘Nee… wi’j nemt gien hond weer’, zei Willem. ‘En ik loop ok niet meer langs ’t kanaal waor ik altied met Max leup’. Het is nog vers, de pijn van het afscheid van hun lievelingshond.
Hun kleinkinderen zullen nu de aandacht opeisen van oma en opa, want die hebben ze intussen wel gekregen. Zes in totaal…. tot nu toe….

[i]Yesterday our friend Willem visited us. He came by to tell us that their dog Max, one of our pups from Scott and Kim, died, more than 14 years old. He’ve had a great time as a family dog. Before Max came into their life they just had cats. But when Willem and Hilly came to us to have just a look at the nest with new puppies Hilly knew it fors ure and said:’Willem you have to choose one’. Willem, very surprised, picked one after another and choose one of the big males. That became Max.
‘No we won’t have a new dog’,he said. ‘And I’m not going for a walk at the canal as I used to do with Max’. It’s too painfull, the pain of loss from their so beloved dog.
But they have six grandchildren now and I’m sure they will ask for attention and love from their grandma and grandpa.
[/i]