Johan heeft even een onderonsje met mama.
Meehelpen is heel gewoon in onze boerengemeenschap. Ik heb altijd al de pest gehad aan dat gepoets in huis, maar ging liever mee naar het land.
Vooral in vakantietijd is er van alles te doen. Het aorne gaarn ( aren oprapen) is werk voor de kinderen. Net als het anjagen van de koe die naar Koning onder de bolle( stier) moet. Je loopt er dan met een tak achteraan om haar op te jagen. Koning is ook hengstenhouder. Dus gaat pa ook ieder jaar op de fietse met het peerd naor de hengst. En ja dan mogen wij er achter aan fietsen voor alle zekerheid. Bij het hengstengebeuren zijn we als kinderen niet welkom en gaan we naar Berdie en Marijke bij tante Gerritje binnen. Wie had gedacht dat ze nog zo’n belangrijke rol in onze familie zou gaan spelen!!
In het voorjaar wordt het jongvee ook naar de weilanden op het Zelle gebracht, zo’n 3 km verderop. Het peerd en wagen voorop en daar zijn dan de lastigste koeien achteraan vast gebonden. Het andere jongvee loopt er los achteraan en ja die moeten we dus met elkaar in de goede richting laten lopen, langs Lenselink van ’t Spek op, Heersink en dan langs het Helderboom binnendoor naar het Zelle. Dat doe je met zoveel mogelijk man er bij. Dat vond ik altijd leuk.
In de hooitijd moet er geopperd worden als er regen aan komt. En boven op zo’n opgepakte hooiwagen naar huis rijden is ook een belevenis. De tijd dat er een hooiblazer komt….dat is me wat. Boven in de hilde vliegt dat hooi (en stof) met een vaart door die dikke buis je om de oren en dan moet je dat snel weg pakken. Je zult maar allergisch zijn!
Maar schoven op gasten zetten en naar binnen halen is best zwaar werk.
In het najaar is het tijd om knollen te plukken. Als ik er aan denk beginnen m’n vingers spontaan te bevriezen, zo koud is het soms.
Ook aardappels rapen gebeurt nog met de hand.
Als er in de zomer coloradokevers worden gesignaleerd op de aardappelen worden wij ingeschakeld. Diny en ik verdienen zo ons abonnement op het zwembad door ieder 300 kevers te vangen. Het abonnement kostte toen ƒ3. Pa heeft ze nooit nageteld, maar goot er een beetje petroleum op en stak de fik er in.
En….als er logées zijn, helpen die gewoon mee . Die hebben de vakantie van hun leven, zeggen ze.