‘Wi-j gaot naor Herman’, zei tante Jantje begin jaren 70. Samen met Jo en Hendrik Jan gingen Jan en Jantje naar broer Herman. Gerrit en Hanna waren al eens geweest en nu was het hun beurt. Ome Jan had een aardig verslag bijgehouden over hun wederwaardigheden en het had diepe indruk gemaakt. Ze bezochten ook Curtis en Berdena en hier zie je dat de barbecue goede diensten doet. Vol verhalen kwamen ze later thuis nadat ze ook Antoon en Bernard van de Jaeger en hun gezinnen hadden opgezocht in Indiana.
In 1975 zouden moeder Coba en vader Hein met tante Hermien en Oom Sjoerd volgen.
Ik heb het hele dagboekje van ome Jan al vanaf 2 november 2015 op dit blog gezet. Na het overlijden van tante Jantje kwamen er heel wat foto’s los èn het dagboekje van hun reis naar de USA. De moeite waard om nog eens te lezen. Ik zag dat deze foto er ook bij zat met o.a. het volgende bijschrift:
Zondag 29 mei 1972
Vandaag zijn we naar Curt en Berdena geweest, zo’n 70 mijl of 120 km van hier. Curt was in de garage bezig met het roosteren van plaatjes gehakt die met het eten tussen broodjes wordt gedaan, dat was werk voor mannen. Een gezellige leuke jongeman, hij kon toch zo smakelijk lachen en hij kon ons ook aardig goed verstaan en ook wat praten op z’n plat Duits. Berdena is ook een leuke jonge vrouw waar je ook wat woorden mee kunt wisselen. Ik zou dat meisje Janeen die de volgende dag jarig is, 8 jaar, even tot 10 leren tellen één twee drie vier vijf six, in het Engels. O wat hebben ze gelachen. Ze hadden een taart gekocht die werd versierd met een paar danseresjes er op en 8 kleine kaarsjes. Daar werd door Berdena een paar foto’s van gemaakt.