Maya en Merit, die we vandaag dus niet gingen zien.
Weer geen Oudheidkundig Museum Leiden vandaag. De bedoeling was dat we vandaag weer een vrij reizen dag gingen gebruiken. Leiden zou het worden. Dat zijn we al zo lang van plan. Gisteravond had ik alles al klaargelegd… museumboekje, kaartjes enz. Wim had het schema van heen- en terugreizen al uitgeprint.
Mark zou tussen de middag even naar Tessa kijken. Daar heeft hij helemaal geen hekel aan, want z’n half uurtje rust tussen de middag is hem heilig. Meestal leest hij lekker de krant met Tessa aan z’n voeten.
Nee… ik werd vannacht wakker met een gevoel van…. Nee toch geen blaasontsteking vandaag? Vanmorgen werd het duidelijk. Meteen maar naar de huisarts en ik kreeg een kuurtje mee. Het vervelende behalve de pijn is dat je moet rennen wanneer je aandrang tot plassen hebt. Omdat veel water drinken een must is bij blaasontsteking heb ik dus al veel gerend.
Nu… vanmiddag begint het wat tot rust te komen. Ik hoef vandaag ook verder niks.
Nu ik het toch over die onmisbare huisarts heb… ik kwam ergens het volgende tegen:
[i]Frans komt bij de dokter en zegt : ‘Dokter, ik wil me laten castreren !!’
‘Pardon?’, schrikt de dokter, ‘dat meen je niet!
Je bent kerngezond, waarom zou iemand van 55 jaar zoiets laten doen
als het niet nodig is?
Ik kan je dat niet aandoen, Frans!’
‘Je doet me daar een groot plezier mee, dokter’, vertelt Frans,
‘de Wim, mijn beste vriend, heeft het ook laten doen.
En nu zijn al die knappe meiden niet meer bij hem weg te slaan !
Ik wil dat ook !
En als u het niet wil doen, ga ik toch bij een andere dokter.
Dokter, ik wil het héél zeker !’
De dokter voert de operatie uit.
Een paar weken later wandelt Frans door de stad als hij plots zijn vriend Wim ontmoet.
‘En Frans ?’, vraagt Wim, ‘ heb jij je nu al laten tatoeëren?’
‘Wel…verdikkeme’, zegt Frans, ‘gij altijd met uw moeilijke woorden.[/i]