[i]Jan en Jantje en Jo en Hendrik Jan hadden zich goed voorbereid op deze onderneming. De tocht met de Greyhound bus bracht ze van de Eggink’s family in Elkhart, Indiana, naar het zuiden van de staat Ontario in Canada. Daar woonde de fam. Herman en Riek Nijkamp in Arthur.[/i]
Maandagmorgen 5 juni 1972
Een goede nachtrust gehad. Bertha heeft ons wat brood klaar gemaakt, zij is zo’n zorgzame vrouw. Ze maakte zelfs brood klaar voor onderweg. Tegen 7 uur zijn we vertrokken. Antoon en Bertha brachten ons weg en ook Herman en Nettie en een zoon van Antoon kwamen ons uitgeleide doen bij het busstation. Antoon en Herman hielpen ons met het kopen van de kaartjes. We konden het betalen met reischeques en het kostte met ons vieren 72 dollar tot Kitchener. Daar zullen we vanavond om kwart voor 7 aankomen. Dit schrijven ..of krabbelen gebeurt nu in de bus, de Greyhound, dat valt niet mee. We zijn nu al drie keer door een tol gekomen waar men betalen moet. Het zijn wel fijne bussen, de rugleuning kan achterover en er zit een voetsteun voor je voeten. Het zijn geen erg grote bussen, 32 zitplaatsen en de bus zit niet helemaal vol, meer negers dan blanken. De airconditioning doet het erg goed. In Detroit moesten we overstappen in een andere bus, we hadden een half uur om iets te gaan gebruiken. Om half twee vertrokken we weer richting London.
En we zouden daar over moeten stappen om naar Kitchener te komen waar H Nijkamp ons zal afhalen. In Detroit gingen we eerst nog een ondergrondse tunnel door voor we de Canadese grens passeren. Bij de grens kwam er een douane in de bus en wij en enkele anderen moesten de bus uit voor een formuliertje. Dat had niet veel te betekenen en er werd ook niet gevraagd of we iets aan te geven hadden en ook onze koffers lieten ze met rust. We troffen het alweer want achter ons zat een vrouw of dame die ook mee moest en dat was ook een Hollandse en sprak goed Engels. Daar praten Jo en H.J. nu nog al eens mee.
Het zijn hier lange mooie rechte wegen, maar de boeren lijken hier wat armoediger dan in Amerika. Toch is het niet zo kaal als bij Herman. Hier is veel meer hout, ook tussen de afrasteringen. We hebben de eerste koeien en mestvee al ontdekt en de boerderijen worden nu royaler. Nu komen we in London aan. Het is prachtig mooi zonnig weer, niet te warm en ook in de bus is het een heerlijke temperatuur.
Dinsdag 6 juni 1972
Gisteren kwamen we omstreeks half 6 in London aan, maar toen begon het spul goed. In Detroit had de bus een half uur vertraging opgelopen, het moest op een ander bus wachten en toen we in London aankwamen was de bus naar Kitchener weg en er liep geen andere bus meer. Er liep nog wel een trein, maar pas om 8 uur en Herman Nijkamp zou ons ophalen in Kitchener. We kwamen er achter door een flink Frans meisje, ze moest ook naar Kitchener en zij heeft gezorgd dat we geld terug kregen van die bus die ons in de steek liet. Daar konden we dan weer de kosten van de trein mee betalen. Maar toen moesten we zien uit te vinden hoe haar aan het verstand te brengen dat Herman Nijkamp bericht moest hebben dat we niet eerder dan 10 over 9 per trein aan zouden komen. Dat probeerden we, vooral H.J. met handen en voeten. Ze heeft heel wat voor ons af gebeld. H.J. wilde haar wat dollars geven voor de moeite, maar ze maakte een afwijzend gebaar, wilde dat niet accepteren. Maar zo kreeg H.J. toch Herman Nijkamp aan de telefoon. Tegen ruim 10 uur kwamen we dan bij Herman Nijkamp z’n huis aan.
’s Avonds hebben we nog gezellig gepraat, hele rustige mensen. Hun zoon Albert, een hele aardige knul van 22 jaar- precies Jan Gotink-, praatte net zo gemakkelijk Achterhoeks dat je er helemaal geen erg in hebt dat je in Canada bent. Herman Nijkamp heeft samen met z’n zoon Albert een farm en 3 jaar terug hebben ze er een farm naast hen bijgekocht.. Nu hebben ze 90 ha, wat golvend land.
Hij verbouwt al het graan voor z’n 53 stuks melkvee, Jerseys, kleine geelachtige koetjes, de kalfjes zijn net reetjes. De melkproductie is heel goed, het vet gemiddeld 5 procent, soms wel 300kg botervet, Canadees dan.
[i]From here, Elkhart Indiana, a very nice visit at the cousins Eggink and their families, Herman and Nettie went home to Iowa. The four from Holland went further to Canada by bus, the Greyhound. Detroit, London, Kitchener, Arthur. There they will meet friends from their neighbourhood who emigrated several years ago.[/i]