Hetty Site

Onze eerste vliegreis naar Amerika 11 Canada, Niagara Watervallen

Woensdag 7 juni 1972
Gistervoormiddag hier wat rondgekeken. Na de middag zijn we naar verschillende adressen geweest, eerst naar de oude Ribbink, zoon en gezin die ook van dat vee heeft. Toen naar een Hietveld, een zwager van D. Gotink en z’n vrouw. Die was een zuster van Riek van Piepenbelt. Wat verder zijn we aan geweest bij een broer van B Stege en nog een adres. We deden wat boodschappen in Arthur, hier 4 mijl vandaan, en zijn we bij hun zoon Jan op bezoek gegaan die in Woodstock woont, een 70 mijl van hier. Hij woonde in een nieuw huis, heeft 3 kinderen en heeft er 20 ha grond bij. Hij hield 50 stuks mestvee. Verder had hij een kunstmestbedrijf, een mijl van z’n huis waar hij verschillende kunstmeststoffen verwerkte, mengde en opzakte. In de maand mei had hij 4000 ton aan kunstmest verwerkt en verkocht, ook verschillende bestrijdingsmiddelen. Vandaar zijn we even naar hun zoon Henk en hun schoondochter gereden. Ze waren zelf niet thuis, naar Holland op vakantie. Zij wonen in het plaatsje Preston. Ook zijn we nog langs het huis van hun dochter Willie gereden, zij wonen in Guelph. Daar hebben we wat gewinkeld in een groot winkelcentrum. Tegen half 6 waren we weer thuis. Albert was aan het melken. Herman zegt: ’Ik zal Albert wel even helpen melken. Ik heb daar een paar foto’s van een paar koeien gemaakt. De 2e koe was een koetje van 12 jaar en had een produktie van 640 pond vet. Herman zegt dat er koeien bij zijn die hun eigen gewicht aan botervet geven. Die koe gaf per keer nog 10,5 pond ( NL) Hij had er bij van 25 liter en 6-7 procent vet.
Donderdag 8 juni 1972.
Vandaag zijn we naar de Niagarawatervallen geweest, nog een 2,5 uur rijden van hier. Vier mijl voor ons einddoel hebben we na wat zoeken Jan Geltink gevonden die afkomstig is uit ’t veen bij Lochem. Hij kwam er even later met z’n zoon op de tractor en aanhanger aan om te zien wie er bij z’n farm stonden te wachten. ‘Jan’, zegt H.J., zeg het maar’. Even dacht hij na. ‘Hendrik Jan van de Wever’, zei hij en sloeg H.J. op zijn schouder! Tjonge jonge wat hebben we hun daar een plezier mee gedaan. Hij en z’n vrouw troonden ons direct mee naar binnen voor koffie en hebben over en weer heel gezellig gepraat. Hun schoondochter was al eens bij de Nijkamps geweest, ze kende hun dochter heel goed.
Tegen half twee kwamen we aan bij de Niagara watervallen. Wat hebben we daarvan genoten. Als je dat nog nooit gezien hebt en beleefd, fantastisch dat geruis. Je moet hard praten om elkaar te verstaan, het was net kokend water in allerlei kleuren. De hoogte was niet te schatten. Je vraagt je af waar al dat water toch vandaan komt. Hun zoon Albert zegt net dat ze hem hadden verteld dat er elk jaar zo’n 10 cm van de rotswand af sleet. Wij dachten dat het wel een meter dikte van water was dat over de rand naar beneden stortte. Met de lift zijn we 45 meter diep afgedaald. Voor die gelegenheid kregen we laarzen en regenkleding aan en toen maar sjouwen in die ondergrondse gangen waar je op drie plaatsen het daglicht zag en waar massa’s water als een dicht gordijn voor je heen zag suizen met een lawaai dat horen en zien je verging. Ik heb verschillende foto’s gemaakt maar bij het uithalen van het rolletje bleek het filmpje in z’n geheel niet was opgedraaid, zodat al dat geklik op de Niagara waterval voor niets is geweest, maar gelukkig heeft H.J. nogal dia’s gemaakt.
Zaterdag 10 juni 1972
Zo, we zijn weer terug van de fam. J en G Winkels. We hadden er niet veel mee op om daar naar toe te gaan, we hebben het hier heel best naar onze zin. Maar eerlijk is eerlijk, het viel ons bijzonder mee. Vrijdagmiddag heeft G. Winkels ons met z’n vrouw Willemien opgehaald, onderweg nog wat gewinkeld, cadeautjes gekocht voor de fam. Nijkamp. ’s Avonds kwam J. Winkels op bezoek met z’n vrouw. Ze waren allemaal heel hartelijk en hebben dan ook een gezellige dag gehad. Na wat overleg zijn H.J. en Jo met J. Winkels mee gegaan en hebben daar geslapen. Jantjen en ik zijn bij J. en W. Winkels gebleven. ’s Avonds voor het donker werd hebben we nog wat rond gelopen. Hij had een 50 stuks mestvee en verbouwde mais en graan, een 40 bunder. Hun zoon Henk die tegenover hen woonde had 35 stuks Holstein melkvee. Ik was zo koud geworden die avond, het was dan ook slechts 6 á 7 graden met veel wind. Ik kon haast niet meer warm worden en moest ’s avonds geregeld naar de wc. De volgende morgen wist Hermien, een leuke hartelijke vrouw, toch niet wat ze me geven moest, wat het beste voor me was. Ook de fam. J. Winkels was goed voor ons, daar zijn we ’s middags even geweest. J. Winkels heeft op zijn farm een varkens en biggenbedrijf en op zolder nog eens 10 000 legkippen wat heel niet goed zat. Verder verbouwde hij uitsluitend mais.
J Winkels en z’n vrouw hebben ons toen weggebracht naar Anneke Arfman en H. Pardijs. Daar hebben we het weer heel gezellig gehad. Ze waren zo blij met ons bezoek, een leuk goed stel met een dochtertje van 7 maanden. Het speet hun dat we ’s avonds niet bleven eten, maar de fam J. Winkels rekende op ons. H Pardijs is een leuke vlotte jongeman. Hij legde melkleidingen aan en verzorgde stalinrichtingen.
’s Avonds bij de fam. G. Winkels kwamen de Nijkamps ons weer ophalen.
Toen we tegen half 12 thuis kwamen was zoon Albert met z’n meisje, dat in het ziekenhuis werkte, nog niet thuis. Ze waren naar het vliegveld in Toronto om Nijkamps dochter met haar man en kindje weer op te halen, die op bezoek waren geweest in Holland.

[i]About a lot of visiting, all Dutch people from the Achterhoek and… a very joyable trip to the Niagara Falls.[/i]