Zo nieuwsgierig hè, die koeien op de Boomgaard.
Even op de valreep…
Soms zie je een paar weken niemand van de familie en soms een heleboel op één dag.
Nadat we Tessa gistermorgen hadden afgeleverd bij Mark en Jennifer ging het eerst naar Apeldoorn, naar Dick en Anda. "Hebben jullie zondag wat?", vroeg Anda van de week al. "jawel… Johan en Joke… kar brengen, huis kijken, Ben en Diny… slapen en dan maandag morgen richting Duitsland". Alweer…., zou Rick zeggen. Ja alweer, dat heb je met die Vutters, nou je pensionado’s. Die doen maar.
"Maar we kunnen wel even koffie komen drinken!".
En zo gebeurde dat. Erg gezellig natuurlijk en bij Johan en Joke net zo.Joanne was net het sinterklaaspakketje aan het verzorgen voor haar Bram in Afganistan. Een eigenhandig gemaakte schort met het opschrift Chef kok Bram. En verder natuurlijk het gewone assortiment sinterklaas spulletjes. Ik moet zeggen… we voelden ons op Lieferinkweg 4a helemaal thuis, vooral nadat we de bouwput aan de andere kant gezien hadden. We kregen nog spulletjes van opoe en opa Bijenhof mee, want dat kon in hun nieuwe huis er echt niet meer bij in. Johan dook voor mij nog even onderin een container om een oud scheerdoosje met J W Bijenhof er in, op te duiken. het was een armoedig ding met 3 verroeste scheermesjes er in, maar ja wel van opa Bijenhof.
Uiteindelijk komen we bij Ben en Diny aan en niet te vergeten Wouter. die staan met z’n drieen te glimmen bij hun nieuwe paard Cassandra. Een prachtige merrie, 3 jaar oud, die nog alles moet leren. het kostte ze meteen al een wasmachine vol vuile kleren want Wouter dook de eerste de beste keer al in de modder toen onze Cassandra overeind kwam. Maakte niks….zon lief peerd.
En nu zit ik achter de cappuccino jullie allemaal goeiendag te zeggen en reken op een wifi aansluiting in ons hotel in St Augustin in de buurt van Bonn. Het ga jullie allemaal goed…