Operatie bril

Het wordt steeds lastiger om ’s morgens de krant te ontcijferen.Het lijkt wel of de letters steeds kleiner worden. Wat later op de dag wordt het beter, gelukkig. Blijft toch een dingetje want ik lees juist graag ’s morgens de krant.
Zo kwam het dat ik gistermiddag spontaan bij Hans Anders binnenstapte. Hans Anders? Ja, Hans Anders. Voor mij een prima zaak, vlakbij in Angelslo. ‘Kan ik u helpen?’, vroeg een meneer. ‘Graag een oogmeting’. Ik vertelde van mijn leesproblemen. Hij bekeek mijn bril met argusogen, had hem niet gepoetst en was volgend hem wat scheef, de oogstukjes zaten ook verkeerd. Dus eerst kreeg die bril een opknapbeurt. Daarna werd ik uitgebreid onder handen genomen en het bleek dat mijn ogen inderdaad minder worden.
Dat wordt een nieuwe bril. Toen kwam het karwei van het uitzoeken. Deze man had er een oog voor wat bij me paste en we zochten er samen 4 uit waarvan eentje favoriet was. Wim mocht vanmorgen mee om te beslissen. Daar waren we snel klaar mee.
Nu nam ook Wim de kans waar. ‘Ik zie met het linkeroog niet scherp. Kun je mij ook even nameten?’, sprak hij. De snelle controle gaf al aan dat er iets veranderd was. Nu wordt hij ook uitgebreid onder handen genomen, dit keer door een specialiste op dat gebied. Ben benieuwd straks.
Moeten we morgen ook gaan kiezen uit vier monturen? Ik denk het niet. Hij wil dezelfde als die hij had, was ook een mooie.
‘Je lijkt op Rick’, zei ik al. Die presteert het om na 8 jaar alleen nieuwe glazen in zijn montuur te laten zetten.
‘Nee, Rick lijkt op mij’, was zijn weerwoord.