Hetty Site

Over brutale Wensleys en meer…

Ik heb nog nooit zulke brutale schapen gehad. De Schoonebekers zijn bescheiden, komen alleen dichterbij als ze aan je gewend zijn. De Herdwicks zijn heel nieuwgierig en komen dichtbij maar meer ook niet. De Scottish Blackface blijven helemaal op afstand. Maar nu heb ik een stel Wensleydale ooien in de wei met hun lammeren. De ooien zo brutaal als de nacht. Ze komen op je af om te scoren want af en toe heb ik wat brokken voor ze, maar ze willen altijd meer en meer en wel direct. De ene die zo mager was kreeg inderdaad wat extra’s, maar dat wil niet zeggen dat ze dat op commando krijgt.
Vanmorgen gaf ik de fleslammeren in de stal hun melk. De beide grootsten nu maar één keer per dag. De kleine Pippies vier keer. Toen ik de grootste fleslammeren er uit liet vloog de magere Wensleydale als een gek de stal in op de brokjes voor de lammeren af en hap hap…. Toen had ik haar te pakken en met een paar schoppen tegen de Wensleykont kreeg ik haar er weer uit. De rest stond al klaar om ook te volgen. Mooi niet, de stal is voor de kleintjes.
Toch zijn de Wensley lammeren prachtig, allemaal krullen. De ooien zelf zijn al geschoren. Hun vacht is heel lang en vol krullen. Daarvoor heeft Rob ze ook, maar hij mag ze van mij wel wat strakker opvoeden. Wat een verschil in karakter.
De Pippies zijn schatjes en kunnen niet zonder elkaar. Ze zijn nu overdag ook een flinke tijd in de wei en de kleinste wipt steeds door het gaas naar buiten maar omdat zusje dat niet doet en maar mekkert dat ze haar mist gaat ze ook weer terug… als ik me tenminste op afstand houd.