Wie iets meer over de geschiedenis van ons Emmer Dierenpark wil weten moet een avond Pieter de dierenverzorger van het park vragen. Hij kwam een lezing verzorgen voor ons vrouwen van Passage in het Hoefijzer in Zuidbarge.
We beleefden de hele ontwikkeling van het park mee dat in 1935 geopend werd.
Wat kon die Pieter smeuïg vertellen over de tijd dat de olifanten en apen nog kunstjes vertoonden en ze met de jonge leeuwenwelpen aan een touw een rondje door het dierenpark maakten.
-Over de nijlpaarden Winston en Emiel en de eerste olifanten. In de beginjaren ging de dierentuin ’s winters gewoon dicht.
– Over de 18 onderduikers die tijdens de oorlog verstopt zaten boven de leeuwen.
-De olifanten die eerst gewoon achter een stroomdraadje stonden, gingen ’s winters gewoon naar Artis en de zebra’s, zebu’s en andere runderen gingen naar een boer in Aduard. Pieter vertelde over olifant Sheila die in 1948 koliek had en letterlijk van bovenaf 6 emmers lauw water toegediend kreeg, waardoor er een flinke hoeveelheid zand loskwam.
-Over kakatoe Foefie die in het begin bij de ingang zat op haar stok en later naar de vliegkooi verhuisde, de kinderarts Oord die werd ingeschakeld wanneer er iets met een jong aapje aan de hand was.
– En over Roland de leeuw die ontsnapte.
– In 1988 kwamen er vanuit Birma 7 olifanten en dierenverzorger Rieks Scheve ging die toen ophalen en leerde de commando’s van de Birmezen die met de olifanten meekwamen. Ook die kon je veel leren. Terwijl ze in het begin gewoon tussen de olifanten waren werd dit om de veiligheid veranderd en waren er altijd hekken of tralies tussen.
-Over olifant Annabel… er begon meteen iemand te zingen: ‘Ik kan niet leven zonder jou, Annabel’…. Ze ging ooit met Aleid Rensen mee naar Willem Duys en speelde in een film mee waarin vooral blote dames de hoofdrol hadden. Ze overleed uiteindelijk na een val in de gracht waarbij ze een nekwervel brak. De andere olifanten treurden.
-Leuk was het om te horen dat het jonge olifantje dat meedeed in de reclame van de Rolo’s uit de Emmer dierentuin kwam. In de laatste 20 jaar zijn er 24 jonge olifantjes geboren, Mingalar o was de eerste. Het waren meest mannetjes en in de loop der tijd zijn er veel verhuisd naar andere dierentuinen. Zo ging Nen tin bv naar Leipzig. Toen Pieter eens jaren later tijdens een vakantie in de buurt was moest hij gewoon even kijken hoe het met zijn olifant ging. Hij hoefde maar één keer te roepen en Nen tin kwam er al aan. Ze hebben het wel eens over een geheugen als een olifant, da’s niet voor niks.
-En na de overstroming van de Moldau in Praag in 2002 konden de vrouwtjes olifanten daar op tijd verhuisd worden, maar het mannetje niet en kwam in het water terecht. Maar hij kon zwemmen. Het was te gevaarlijk en ze moesten hem afschieten. Daarom ging er in 2003 een olifant uit Emmen naar Praag. – Indrukwekkend waren ook de foto’s en verhalen over de verhuizing van de olifanten en giraffes. Dat gebeurde in stevige kisten, maar als zo’n kist met een 5000 kilo zware olifant door Tom Hofstra’s kraan over de tijgerkooien getild moesten worden was het een hele klus.
Pieter is een bevlogen dierenverzorger en hij komt in zijn vakanties altijd wel in een buurt waar een olifant of giraffe uit Emmen naar toe is gegaan. Hij heeft zijn vrouw en kinderen moeten beloven: één dierentuin per vakantie. En daar kan hij mee leven.
[i]An evening with Passage, our women’s association. Pieter was there to tell us all about the Emmer Zoo from 1935 when it started until now. Very interesting![/i]