Tja… euthanasie heet het bij mensen, als het echt niet langer gaat. Maar daar gaat altijd .heel wat aan vooraf
Bij dieren noemen we het toch liever: laten inslapen. Ook dat gebeurt niet zomaar. Alleen als het echt niet meer langer kan.
Bij Queeny was het duidelijk, alleen overkwam het ons. We hadden een avond en een nacht om de beslissing te moeten nemen om afscheid te nemen van de liefste hond die we ooit hebben gehad.
Bovendien was het Queeny, de hond van Mark, een laatste zichtbare verbinding met hem die we ook los moesten laten.
Ik kreeg een gedichtje van een lieve vriendin die er ook troost in vond bij het ‘laten inslapen’ van haar eigen trouwe viervoeter. Misschien ook voor een van jullie bij een moeilijke beslissing….
Straks…………..
Als ik straks oud ben, ziek en zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan………..
de laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel…….tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens de laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart….
Wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard,
Een zwaar besluit?
Nee……..
Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
Jij bent mijn baas en ik jouw hond.
Met dank aan Agnes voor het opsturen van deze mooie foto van Queeny uit 2016