Soms is er een dag dat je niks bijzonders beleeft, gewoon dieren voederen, zelf eten, soms aqua joggen, koffie drinken en dat gaat zo door.
Vandaag is het niet zo’n dag, nu al veel beleefd en de dag is pas half om.
Wim was al erg onrustig, wachtend op de toekenning van de gemeente voor de traplift. Dat was omdat de offerte met de BTW korting bijna afliep. Maar ja gemeentelijke molens malen langzaam en moet je er zelf achteraan. Om half 9 contact gezocht met de afdeling WMO van de gemeente. En ja hoor, het lag nog mooi te wachten in het afwachtbakje. Toen ik aangaf dat de datum van de offerte zonder BTW er aankwam kon alles toch telefonisch geregeld worden. De traplift is nu goedgekeurd en kan door ons besteld worden.
De wekker hadden we niet nodig vanmorgen want er brak een kakelspektakel uit op het terras. Vooral de kleine grijze acaurana ging bovenop de schutting vreselijk te keer en ik ging maar eens kijken en meteen maar voeren. Drie kippen en een haan meldden zich. Toen ik verder keek op het terras lagen er wat veren en waarschijnlijk is er eentje en misschien zijn wel twee op een natuurlijke wijze afgeserveerd. Wolven hebben we hier nog niet maar wel een vos. De pech is dat de kippen een vleugel geknipt hebben zodat ze niet hoog kunnen vliegen, dit in een poging om ze in de ren te kunnen houden. Dat was al mislukt. Ik mis intussen het mooie donkerbruine gouden ei van de Marans kip.
Intussen heb ik met Frank boodschappen gedaan, gezellig koffie en cola gedronken met een frikandelbroodje, Rick bij station Emmen Zuid opgepikt en zijn mooie verhalen aangehoord. Hij wilde nog wel even voor me blad blazen en nu heb ik hem naar huis gebracht, dat wilde hij het liefst.
Toen ik thuis kwam had onze orthopeed al gebeld met het bericht dat er een nieuwe scan van Wims heup moet worden gemaakt in het Isala Zwolle met de uitdrukkelijke opmerking: volgens het protocol van Overvest.
De rest van de dag hoef ik geen bijzonders meer.
Foto: de haan met twee van zijn hennen zat ’s nachts op het terras op een plantenbak ongeveer 1.20 van de grond, ook geen veilige plek. Maar in het hok wilden ze niet meer. Tja… ’t is me soms wat …… 🙄