Ken je dat..? Ben je samen met vrienden of familie op vakantie en dan gaat het ene stel naar huis. Het maakt niet uit of dat vanwege ziekte is of dat het afgesproken is. Je blijft wat ontheemd achter en je moet eerst weer je eigen nieuwe plan trekken. We weten het nog van Ben en Riet die vanuit Spanje naar huis moesten. Dit keer zijn het Ben en Niesje die geheel volgens afspraak hun midweekje Boomgaard er op hebben zitten.
Héééél lang geleden gingen we voor het eerst naar Badenhard, vakantie vieren in de jachthut van Laborenz. Henk en Anneke gingen mee. Het was al een heftige reis. Henk en Anneke raakten we kwijt vanwege een lekke band, het was nogal zoeken naar de weg naar boven die onder een grote koekoeksklok in Sankt Goar begon, maar het lukte en we hadden een erg leuke week. Jammer, vanwege ziekte moesten Henk en Anneke op huis aan en ik herinner me nog hoe kaal dat voelde terwijl we toch alle drie jongens mee hadden. Ach… het duurde niet lang voor we weer op gang waren. Er werd frambozen geplukt, melk gehaald bij boer Steeg, een kasteel bezocht en Kaffeekuchen uitgeprobeerd. Tot we op een middag vanaf de Hohe Stein terug kwamen bij ons huisje en pa, mama, en Henk en Anneke vonden. Ze hadden een kip meegebracht want Henk en Anneke zullen wel verteld hebben dat er geen winkel in de buurt was. Nee het was niet voor een middagje uit. Samen maakten we een mooie wandeling. Pa moest beslist naar de boer die met koeien voor de wagen klaver aan het opladen was. Nee… ze bleven slapen en nadat de Rijnwijn geproefd was werden de slaapplaatsen in orde gebracht. Henk en Anneke hadden hun tentje weer meegebracht maar pa en mama zouden op onze slaapbanken in de kamer slapen en wij schoven de jongens bij elkaar en gingen er bij in het piepkleine slaapkamertje. Wij hadden ons al teruggetrokken toen we pa hoorden zeggen:’Zo moder do noe’t harnas maor uut’. Het was nog in de tijd dat dames een korset droegen. Hij heeft het nog lang moeten horen.
Wim is intussen bij het melken in de melkstal gaan kijken en doet een rondje camping. En ik…? Och… ik schrijf maar even wat in me op komt…
[i]Do you know how it feels when your friends are going home before you will leave? A bit lonely isn’t it? Ben and Niesje just left to go home as they planned.
I remember our first holiday in Germany. Henk and Anneke were with us. We had a very nice week together but Henk and Anneke had to leave to see a docter in Holland. So we had to make our own holiday. So..… it was a lovely time in the beautiful Hunsruck.
And then … unexpected pa and mama with Henk and Anneke were there with a chicken for dinner. No not only for an afternoon. We all went out for a nice walk and pa absolutely wants to go to a farmer we saw out of our window who was there with two cows in front of his cart to load clover to feed his cattle. That evening we had a good chat and a few glasses of the famous Rhine wine. At the time we went to bed we made our sleeping place at the boys room and pa and mama used the sleeping coaches in the livingroom. We left them there and we just heard: ‘Moder… now you can put out your armor’. At that time the ladies used to wear a corset. We teased him with it for a long time.
Meanwhile Wim went to Johan to have a look at the milking. And I…? So..… I’m just writing what comes into my mind.[/i]