Sommige kreten blijven je altijd bij. We gingen fuseren. Onze school de LTS DE Zuidoosthoek ging fuseren met het KDC zoals alle scholen in die tijd dat moesten doen. Ik spreek hier over 1990. De cultuur binnen de beide scholen was nogal verschillend. Wij hadden een vrij intieme school, 300 leerlingen, bijna allemaal jongens, en je kende iedereen. Het KDC was natuurlijk de Havo Atheneum poot.
Die eerste bijeenkomst aan het begin van het schooljaar begon met een korte speech van de rector Jan de Vries. Hij begon met de woorden: ‘Toen ik vanmorgen mijn prinses wakker kuste….’ De rest weet ik niet meer.
Het is 6 jaar geleden en moest hier die morgen even aan denken toen Wim mij wakker kuste. Het was onze trouwdag en daar werden wij soms wat emotioneel van. De laatste jaren waren alle feestelijkheden aan ons voorbij gegaan door de traumatische gebeurtenissen rond Mark.
‘We gaan er een mooie dag van maken’, zei Wim. Hij was die ochtend naar een extra oefenmorgen van Valerius. Over 14 dagen zou hun uitvoering van De Kruisiging in de Grote Kerk hier in Emmen zijn, de Nederlandse uitvoering van de Crucifixion.
Pas wilden we met de jongens en Judith overleggen over het herdenken van Mark, de 6e maart was toen een jaar geleden dat hij overleed. Het is midden in de week en lastig om met elkaar wat te ondernemen. Toen zei Gerhard: ‘Maar eerst hebben we toch 3 maart. Laten we daar maar even bij stilstaan’.
En zo was het. Die avond gingen we met z’n allen naar de WOK, vierden dat we al 53 jaar lief en leed mochten delen.
We kregen er nog 5 jaar bij…