Hetty Site

Twee doeven – 1

Twee doeven hadn jaorenlang met mekare optrökn, toe den enen op ’n dag teegn ’n anderen zee: ’Ik holle et hier neet meer uut; ik wolle de wiede weerld wel rondvlegen.’
’n Andern verschot hiervan, want ze hadn et altied zo mooi ehad met mekare. Zee probeern den anderen töt andere gedachtn te brengn en dat lukn: een tiedjen bleef et leaven zoas ’t altied ewest was.
Maor hee had et neet veurgood uut de kop ezet en onverwachts zee-t e op een mergen:’Ik gao toch vot op reize! A’k der weer bunne, kan’k oe heel völle verteln want ik kom vaste weer!’
En met verdreet zag ze em votvleegn, ze kek em nao töt hee as een stipken in de wiedte verdween….
“ik bun em veur altied kwiet’, zee ze en urenlang zat ze in mekare edokken op ‘n tak en dacht an dee mooie tied dee ze samen hadn ehad.