‘Volgens mij ben je een beetje jaloers’, zei Mark vanmiddag toen hij Queeny op kwam halen. Ik had net verteld van de lammeren bij Anja. Jazeker: lammeren. Vanmorgen meldde ze dat er nu behalve die ene die ze deze week kreeg van de herder van het Veenpark, ze er nu al drie kleintjes bij heeft gekregen die hun moeder kwijt waren geraakt in de kudde. Je snapt dat Wim en ik gauw op de fiets zaten om de aanwinsten te bewonderen: opnieuw op kraambezoek. Twee kleintjes lagen lekker voor de kachel te slapen, maar de derde kleine zocht liever een hoekje op en kroop uiteindelijk tussen het speelgoed van de jongens. Die legde Anja maar in de grote kist. En de grootste liep al als een hondje achter Anja aan. Die had haar al als moeder aangemerkt. Leuk!
Maar nee… ik wacht mijn kansen rustig af. Als Rob straks geen enkel flessenlam krijgt heeft hij geluk en ik een beetje pech gehad en moet ik af en toe maar bij Anja gaan knuffelen. Volgende week moeten we nog een keer bij hen oppassen ’s avonds, op de jongens èn de lammeren. Anja heeft op de deel een ruime voormalige paardenstal ingericht voor de lammeren. Helemaal perfect! En straks kunnen ze buiten in de stal bij de wei en de andere Drentse heideschapen.
