Hetty Site

Vader Hein

In afwachting van de rest- wij zijn er klaar voor en de taart met 100 er op ook.

26 juni 1914- 26 juni 2014
Hier zaten we dan met z’n achten onder de luifel van onze caravan op camping De Boomgaard. Vader Hein zou 100 jaar geworden zijn. Dat is toch een prima reden om samen te zijn om herinneringen op te halen aan ons leven samen op de plek waar hij ooit begon met Hanna Kornegoor, zijn eerste vrouw. In 1950 kwamen wij er wonen, d.w.z. mama, Diny en ik èn opa en opoe Bijenhof. Henk en Johan kwamen er een paar jaar later bij. Er is veel veranderd in het leven van een boer in de Achterhoek. Er worden geen kanten meer gemaaid als er geoogst wordt. Hooien is veranderd in het inkuilen van gras. Het is ook veranderd qua geur. De vreselijke stank van het kuilvoer dat vroeger op de deel lag, kan ik me nog goed herinneren. Daar moest je niet met je goeie goed langs lopen als je naar school wilde.
Er werden mooie momenten aangehaald. We hebben het goed gehad en we dronken een glaasje op ons leven samen met vader Hein, geboren op het Medler waar zijn vader behalve de boerderij ook de zorg voor de tuin van het kasteel had. Uiteindelijk kreeg vader Hein een hartverlamming toen hij in 1995 met de fiets op weg was naar boerderij De Boomgaard.

Vader Hein

Af en toe vraagt iemand me:’Hoe was het om een stiefvader te hebben?’ ‘Een stiefvader?’antwoord ik dan,’het was gewoon papa voor ons’. Ik was zes en Diny vier toen hij een rol in ons leven ging spelen. Ik heb nooit iets gemerkt dat hij ons minder leuk of lief vond dan onze beide broers.
Maar soms mijmer je wat. Toen Diny hier was vroegen wij ons af hoe ons leven zou zijn verlopen als vader Hendrik Jan was blijven leven. Zou het leuker geweest zijn? Wel anders denk ik want dan zouden we niet op een boerderij zijn opgegroeid. We hadden een broer kunnen hebben net iets jonger dan Diny. In elk geval zouden onze eerste jaren minder verdrietig geweest zijn, want je voelt als klein kind wel het verdriet van je moeder.
Nee vader Hein werd onze papa en we hebben het goed gehad al heb je net als ieder ander kind wel eens wat aan te merken. Zo heb ik ooit in een boze bui, omdat iets niet mocht of in een discussie, willen roepen:’Je bent mijn vader niet!’ Maar heb het nooit gedaan … gelukkig want daar zou ik gruwelijk spijt van gekregen hebben. Nee vader Hein gaf ons een nieuw thuis al zal de Haar altijd ons eerste warme thuis blijven.
Toen mama overleden was in maart 1979 kon ik me niets ergers voorstellen. Nu hadden we geen eigen ouders meer en ik dacht dat wanneer pa zou overlijden dat ik dat nooit zo erg zou kunnen vinden als bij mama.
Vader Hein overleed erg plotseling in 1995, op de kop af 45 jaar nadat hij met Coba trouwde. Later is hij nog 15 jaar met tante Gerritje samen geweest. Hij bleef met ons allemaal meeleven en ieder kreeg zijn volle aandacht, was ook een geweldige opa. Zo ging hij altijd een poosje bij Rick buurten die toen nog op ons erf woonde. Wanneer hij dan de pop muziek had aangehoord vroeg hij of Rick ook muziek had waar hij van hield. Dan zette Rick meteen James Last op. Dat laatste jaar is hij mee geweest onze nieuwe pup Scott op te halen en snoeide de coniferen bij ons nieuwe plekje aan het Schoolpad en mijmerde wel: “As Coba dit hier toch es kon zien?” Toen hij er niet meer was voelde ik me tot mijn eigen verbazing net zo verdrietig en eenzaam als bij het overlijden van mama.

[i]Sometimes people ask: ’How was it to have had a stepfather?’ And I always answer: ’A Stepfather? He was just our dad. I was 6 and Diny 4 when father Hein became our new dad. I’ve never noticed he loved his own sons more than us.
But sometimes you are thinking about it. When Diny was here we were wondering how life would have been with our own dad Hendrik Jan. It would have been different while we wouldn’t have lived on a farm then. We could have had a brother a little bit younger than Diny. It’s for sure our first years would have been less sad , because as a little child you are feeling the sorrow of your mother.
Father Hein became our new dad and we’ve had a good time on [i]the Boomgaard[/i], however I’ll always remember the real home that [i]de Haar [/i]was with opa and opoe Bijenhof who were very important for us.
When mama died in 1979 I thought nothing could be worse. Father Hein passed away very suddenly in 1995 10th of February , exactly 45 years after he married Coba on the 10th of February 1950. He had a good time again with tante Gerritje for 15 years. He always was interested in all of us and a special care for Rick. When he was listening to Rick’s pop music he asked him for music he would like. Rick changed it in the music of James Last . In his last year he went with us to keep our new pup Scott and was very helpful in the garden at our new place en once he said: ‘O…. when Coba just could have seen this.’
And after father Hein died I felt the same sorrow and loneliness as when mama passed away.

[/i]