Mijn verjaardag is in alle, of bijna alle rust, verlopen. Een vriendin, de kinderen, vandaag nog Alle en Anja met voltallig gezin. Allemaal gezellig. En dan alle kaarten, telefoon, mailtjes en berichtjes via ons nu prettig werkende internet. Op 9 september doen we het dunnetjes over met de familie van beide kanten in het Veenpark. Ik gaf Anja nog een dekentje mee voor Dirk die daar nu goed verwend wordt. Hij regelt het wel wanneer hij honger heeft of even op schoot wil. Ze waren nog maar net thuis of ik kreeg al een foto van Dirk op schoot bij Indi… op het zachte dekentje.
En dat allemaal voor mij tweede staaroperatie. Morgen krijg ik een plakker boven mijn rechteroog en mag ik anderhalf uur wachten. De vorige keer had ik nog het gevoel bij het zien van al die plakkers dat ik in een horrorfilm terecht was gekomen, maar nu is dat beslist gemakkelijker bij binnenkomst. Er wordt dan een paar keer gedruppeld om de pupil te verwijden, heb ik begrepen. Ik hoop dat het net zo goed uitpakt als bij het linkeroog. Ik zie er weer 100 % mee. Heb straks alleen nog een leesbrilletje nodig. Veel van mijn leeftijd hebben ditzelfde al ondergaan en op een paar na bij wie het niet had geholpen zijn ze allemaal blij blij blij! Heldere kleuren en scherpere aftekening van alles wat voorbij komt. Nou ja… nog even er door. Het is binnen een kwartier klaar. Je voelt geen pijn maar het is vreemd om iets aan je ogen te laten doen. Het komt zo dichtbij.