Hetty Site

…. vlierbloesemtied.

vlierbloesembeignets.

Het is weer de tijd van de vlierbloesem. In onze tijd aan de Marnixstraat in Hengelo mocht ik die graag plukken. Om Hengelo wist ik heel wat vlier te staan en zo eind mei ging ik op stap om de mooie schermen te plukken. Ik heb een boek met recepten om in ieder jaargetijde bessen en bloemen te kunnen gebruiken voor lekkere en gezonde gelei, jams, chutneys en siropen. Met Marijke die naast me woonde deelde ik de drang om iets gezonds uit de natuur te scoren en gingen vaak samen op de fiets op pad. De siroop was voor onze jongens geen succes, maar de vlierschermen, gedoopt in een soort dik beslag voor pannekoeken , daarna gefrituurd en bestrooid met wat kaneel en suiker, gingen er bij hen en de jeugd uit de buurt wel in. In september is het bramen- en vlierbessentijd en maakte ik mijn favoriete recept: van bramen sap, hele vlierbessen en geraspte appel met een scheut citroensap maakte ik een soort jam die door iedereen gewaardeerd werd. Wim vond het wat minder dat ik ook wel eens alleen op pad wilde om de houtwallen af te stropen naar bramen. Dan nam ik voor zijn en mijn geruststelling onze hond Laska mee èn het grote broodmes van mama in de fietstas. De jongens deden er later wat lacherig over. ‘Een kerel die kwaad wil pakt je dat ding meteen af… ha ha’. Maakt niet uit, het was maar een psychologisch gebaar. Maar eenmaal in Emmen aangekomen ging ik dus meteen op zoek naar vlierstruiken en bramen. Dat werd lastiger. Het was net of de bodem hier niet zo geschikt was voor vlier. Het is er wel maar het groeit minder uitbundig. Misschien had ik meer de kant van Erica op moeten gaan, want vanmorgen las ik het stukje van Daniel Lohues waarin hij vertelt dat hij zo gek is op de geur van vlierbloesem en hij graag een paar schermen in huis ophangt.
En hij herinnert zich het oude lied: ’t Is al weer zo wied, vlierbloesemtied. En… het houdt heksen en/ of hun betoveringen buiten de deur… zo wordt verteld.
En ik begon weer rond te kijken naar vlier. Ik zag ze wel, maar aan de kant van een drukke weg, niet geschikt dus. En net toen ik aan de overkant van de es hier tegenover vlier ontwaarde zag ik ineens buurman met tractor en spuit de aardappels spuiten en dat gebeurt niet eens maar bijna om de week. Dus bij zo’n aardappalveld ga ik ook niet plukken. Dat wordt nog zoeken…