Het is een week na het uurtje met Alina. Mijn hoofd voelt anders, lichter. Het lijkt of er een gevoel van rust is gekomen. Of is het berusting? Het heeft invloed op alles. Het begint natuurlijk ook voorjaar te worden, dat doet altijd goed. Ik mis de vogels om het huis. Ze zitten wel bij buurvrouw Grietje die een tuin met veel struiken heeft. Dat willen vogels. Ze kunnen schuilen in de grote hulstboon, de azalea’s en de rododendron, de forsythia en de rest. Bij mij zijn het voornamelijk de eksters, kraaien, een verdwaalde koolmees en een roodborstje die wisselen van plek in onze tuinen.
‘Mijn moeder had geen groene vingers’, zei de dochter van de vrouw die hier gewoond heeft. De tuin is bijna helemaal onderhoudsvrij aangelegd met veel tegels, keien, een paar mooie struiken en een boompje. Verder anti worteldoek met boomschors. Dat was voor haar een uitkomst. Voor mij niet. Er is dus al heel wat worteldoek gesneuveld en ik had in de herfst bolletjes geplant. Gisteren mocht ik nog wat uit de tuin aan het Schoolpad halen en zo gaan er nog wat herinneringen mee naar de Torflang.
En ja… Intratuin had ook een goeie aan me. Rick ging mee en we hebben gezellig de rondgang afgemaakt in het restaurant.