Het is zondag en in plaats van kerkbezoek lopen we hier in de prachtige wit besneeuwde bergen. Op dit plekje werd een man in 1980 door een lawine verrast en op dit gedenkteken staat de passende tekst: Ihr glaubt der

“Hakken in de snee.. hakken in de snee…” Wim en Ben lopen voor ons en geven aanwijzingen. Vanmorgen zijn we na ons uitgebreid Oostenrijks ontbijtje met de kabelbaan naar boven gegaan en daar wachtte ons een prachtig uitzicht. Ik moest

De ochtend begint bij een geweldig ontbijt met de discussie over ons plan van de dag. Dat krijg je als je met elkaar op pad bent en ieder zijn interesses heeft. Ben stelt Salzburg voor met een aantal bezienswaardigheden, maar

Af en toe kijk ik met plezier terug op vakanties met familie of vrienden. En dat zijn er heel wat geweest. Die keer in februari 2010 gingen we met Ben en Diny en Eppie en Dirkje naar Anif, een plaatsje

We zwemmen al een paar jaar in ons nieuwe Aquarena. Alles perfect voor elkaar, niks dan lof. Nou ja… de sfeer is anders. Hadden we in het oude Aquarena een beregezellig café waar we altijd even na konden praten bij

‘Ik dacht dat jullie twee honden hadden?’ Jan kijkt naar Storm. Tja, Queeny is vorig jaar overleden. Mark z’n hond, die kende hij goed. Mark en Queeny waren één. Jan en Annemarie komen regelrecht vanaf de boot vanuit Vlieland naar

Was dat niet dr Spock, je weet wel van de 3 R’sRust, Reinheid en RegelmaatDaar zitten we nu dan middenin, maar nu niet met onze kinderen , maar met de pups. Het werkt nog steeds goed. Om de 2 uur

“Weet je nog van die caravan met Bernard”? Wanneer het woord kamperen viel in de lerarenkamer…dan kwamen de sterke verhalen boven.Ik was niet de eerste die met caravan meeging op kamp. De tweede klassen moesten aan het eind van het

Vroeger stond er naast de school een klooster waar verschillende broeders woonden die ook op school les gaven. Lang voor mijn tijd gaf de directeur hier Engels. Hij was een kloosterling en als ik goed ben ingelicht droeg hij nog